در این بررسی دو عامل تراکم سوزن زنی و عمق نفوذ سوزن در لایه را تغییر داده تا نمونه هایی با ضخامت، چگالی و تخلخل متفاوت تولید شود. بدین منظور پنج تراکم سوزن زنی 90، 110، 120، 135 و 150 پانچ بر سانتیمتر مربع و پنج عمق نفوذ سوزن 10، 13، 15، 17 و 19 میلیمتر استفاده شده است. جنس بی بافت ها از الیاف پلی پروپیلن با ظرافت 15 دنیر و طول 90 میلیمتر می باشد. مقاومت حرارتی بی بافت ها با استفاده از دستگاه صفحه داغ اندازه گیری شده است. جهت افزایش میزان عایق بندی گرمایی نمونه ها از سه نوع پودر سرامیکی سیلیکا، کربید سیلیس و آلومینا و از واکس و لاتکس نیز جهت اتصال مواد سرامیکی به سطح بی بافت استفاده شده است. در این تحقیق، ابتدا یک طرف از سطح بی بافت و سپس دوطرف آن با مواد سرامیکی پوشیده شد. همچنین با دولایه کردن نمونه های پوشیده شده سعی در کاهش هرچه بیشتر انتقال حرارت نمونه ها شد. تمام نتایج حاصل از آزمایشات با نرم افزار spss مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمایشات نشان داد که ضریب انتقال حرارت بی بافت ها با افزایش ضخامت و تخلخل کاهش و با افزایش چگالی بی بافت و عمق نفوذ سوزن در لایه افزایش می یابد. همچنین ضریب انتقال حرارت نمونه ها با مدل فراهم شده محاسبه شد و با نتایج تجربی مقایسه شده است. نتایج حاصل همبستگی خوبی را بین نتایج تئوری و مشاهدات تجربی نشان داد. نتایج حاصل از بررسی تاثیر مواد سرامیکی بر کاهش انتقال حرارت بی بافت، نشان داد که نمونه دوطرف پوشیده شده با کربید سیلیس و لاتکس بهترین نتیجه را در کاهش انتقال حرارت داشته است. از میان نمونه های دولایه شده، نمونه ای که از بی بافت دوطرف پوشیده شده با کربید سیلیس و لاتکس و بی بافت یک طرف پوشیده شده با کربید سیلیس و لاتکس تشکیل شده است، بهترین نتیجه را در کاهش انتقال حرارت نشان داد. این نمونه توانست دمای طرف داغ را از 60 درجه سانتیگراد به 35 درجه سانتیگراد در طرف سرد کاهش دهد.