تاثیر هورمون 17-آلفا، 20-بتا، دی هیدروکسی پروژسترون بر بلوغ تخمک های تاس ماهی ایرانی (acipenser persicus) در شرایط آزمایشگاهی بعد از گذشت 7، 10، 12، 24 و 30 ساعت انکوباسیون مورد بررسی قرار گرفت. تخمک-ها در محیط کشت sis، rms، l-15 و psacf در حضور 1 میکروگرم در میلی لیتر هورمون 17-آلفا، 20-بتا، دی هیدروکسی پروژسترون انکوباسیون شدند. ارتباط بین فاکتورهای بیوشیمیایی خون (کلسیم، منیزیوم، پروتئین کل، کلسترول و گلوکز) و هورمون های جنسی (تستوسترون، 17-بتا استرادیول و پروژسترون) با وزن و طول چنگالی ماهیان ماده و خصوصیات بیولوژیکی گناد (تعداد تخمک در گرم، تعداد لارو در گرم، میزان تخم سیال، هماوری نسبی، شاخص گنادوسوماتیک، موفقیت تخم گشایی و درصد لقاح) در 16 ماهی ماده از جمعیت مهاجر تاس ماهی ایرانی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین ارتباط بین درصد لقاح و زمان انکوباسیون تخمک ها در چهار محیط کشت طی بلوغ در شرایط آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفت. در همه محیط کشت ها درصد لقاح با افزایش زمان انکوباسیون کاهش یافت. بالاترین میزان درصد لقاح مربوط به زمانی بود که تخمک ها به مدت 12 ساعت در محیط کشت sis انکوباسیون گردیدند. در محیط کشت sis با گذشت زمان درصد لقاح به طور معنی داری کاهش یافت و به طور میانگین از 65/5 ± 84 بعد از 12 ساعت به 43/14 ± 3/8 بعد از 30 ساعت رسید، در صورتی که در روش متداول در کارگاه این میزان تنها 13/33 ± 18/39 محاسبه شد که از نظر آماری اختلاف معنی داری در سطح 05/0 داشتند. در محیط کشت l-15 و rms، تنها بین تیمار های 12 و 24 ساعت انکوباسیون اختلاف معنی دار یافت شد که تیمار 12 ساعت انکوباسیون به طور معنی داری بالاترین درصد لقاح را نشان داد (05/0>p). بین وزن بدن و منیزیوم خون ارتباط معکوسی وجود داشت (05/0>p). همچنین ارتباط بین گلوکز خون با میزان تخم سیال، هماوری نسبی، شاخص گنادوسوماتیک و تعداد تخمک در گرم معکوس بود (05/0>p). ارتباط معنی داری بین 17-بتا استرادیول، پروژسترون، تستوسترون و درصد لقاح وجود نداشت. میانگین شاخص قطبیت تخمک ها در محیط کشت sis، l-15، rms و psacf بعد از گذشت 12 ساعت انکوباسیون به ترتیب 65/4 ± 08/9، 40/3 ± 56/5، 95/2 ± 36/7 و 54/2 ± 86/5 بود. این نتایج نشان داد که بررسی بلوغ تخمک در شرایط آزمایشگاهی می تواند به عنوان یک ابزار عملی جهت بهبود مدیریت تولیدمثلی تاس ماهی ایرانی مورد استفاده قرار گیرد.