هدف از این پژوهش آگاهی از قدرت پیش بینی روش های الگویی خانواده و مدرسه در تربیت دینی دانش آموزان دبیرستان های دخترانه شهر تهران بود. طرح این پژوهش «توصیفی» از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر پایه های دوم، سوم و پیش دانشگاهی سال تحصیلی (90-1389) مدارس شهر تهران بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انجام شدند. بدین منظور نمونه ای با حجم 450 نفر دانش آموز انتخاب و داده های حاصله با استفاده از پرسشنامه فضائلی (1382) در زمینه روش های الگویی خانواده در تربیت دینی و همچنین پرسشنامه فضائلی (1382) در زمینه روش های الگویی مدرسه در تربیت دینی و پرسشنامه تربیت دینی موجمیاری و همکاران (1386) جمع آوری شدند. روایی پرسشنامه ها توسط اساتید راهنما و مشاور و متخصصین علوم تربیتی مورد بررسی و تایید واقع شد و برای پایایی آن نیز از روش محاسبه ضریب آلفای کرانباخ استفاده شد که ضرائب حاصله به لحاظ آماری معنی دار بود.پرسشنامه تربیتی دینی(87%)، پرسشنامه روش های الگویی خانواده(82%)، پرسشنامه روش های الگویی مدرسه(دبیر دینی91%)، معلم پرورشی 89%، مدیر مدرسه 88%) بدست آمد. داده های حاصله با استفاده از آمار توصیفی یعنی میانگین و انحراف استاندارد (تحلیل رگرسیون چند متغیری) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج بدست آمده از آزمون همبستگی مبین آن است که بین روش های الگویی پدر با تربیت دینی فرزندان رابطه معنادار وجود دارد و همچنین بین میزان روش های الگویی مادر با تربیت دینی فرزندان رابطه معنادار وجود دارد. همچنین در قسمت پیش بینی روش های الگویی مدرسه در تربیت دینی دانش آموزان در حوزه روش های الگویی مدیر مدرسه در تربیت دینی دانش آموزان رابطه معنادار وجود دارد. همچنین میزان روش های الگویی معاون پرورشی مدرسه در تربیت دینی دانش آموزان فاقد معناداری آماری می باشد و بین میزان روش های الگویی دبیر دینی مدرسه در تربیت دینی دانش آموزان رابطه مثبت ومعنادار وجود دارد. همچنین داده حاصل از تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که روش های الگویی پدر قادر است 5/31 درصد تربیت دینی دانش آموزان دختر را پیش بینی کند و روش های الگویی مادر قادر است 1/38 درصد تربیت دینی دانش آموزان دختر را پیش بینی کند. همچنین در قسمت پیش بینی روش های الگویی مدرسه در تربیت دینی دانش آموزان، روش های الگویی مدیر مدرسه قادر است 7/20 درصد تربیت دینی دانش آموزان دختر را پیش بینی کند. روش های الگویی معاون پرورشی مدرسه تنها قادر است 008/0 درصد تربیت دینی دانش آموزان دختر را پیش بینی کند و همچنین روش های الگویی دبیر تعلیمات دینی قادر است 34/0 درصد تربیت دینی دانش آموزان دختر را پیش بینی کند.