نقدشوندگی مفهومی پیچیده و چندبعدی است که از جهات مختلف، تصمیمات سرمایه گذاری سرمایه گذاران را تحت تاثیر قرار می دهد. اخیراً نقدشوندگی به عنوان یکی از متغیرهای تبیین کننده بازده، به طور گسترده ای مورد توجه قرار گرفته است و این در حالی است که نه مدل سنتی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای و نه مدل سه عاملی فاما و فرنچ، توانایی محاسبه ریسک نقدشوندگی را ندارند. این پژوهش درصدد است با به کارگیری روشی ترکیبی جهت پوشش ابعاد مختلف نقدشوندگی در قالب یک سنجه واحد، تاثیرات نقدشوندگی بر بازده سهام را مورد مطالعه قرار داده و نقش کنترلی سبک های سرمایه گذاری را در این رابطه مورد توجه دهد. پژوهش حاضر با استفاده از الگوی داده های ترکیبی برای یک دوره زمانی از فروردین ماه 1381 تا آذرماه 1390، ده سبد سرمایه گذاری متشکل از سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را به صورت ماهانه مورد مطالعه قرار داده است. با توجه به هدف پژوهش، مازاد بازده سبد سرمایه گذاری به عنوان متغیر وابسته، نقدشوندگی در کنار عامل بازار به عنوان متغیر مستقل پژوهش و عوامل سبک های سرمایه گذاری اندازه، ارزش و روند حرکت سهام به عنوان متغیرهای کنترلی در نظر گرفته شده است. متغیر نقدشوندگی با استفاده از یک روش جدید بر مبنای تکنیک رتبه بندی تاپسیس با بهره گیری از 6 معیار نقدشوندگی مختلف اندازه گیری شده است. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان می دهد که نقدشوندگی در قالب مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای، مازاد بازده سهام را به طور معناداری تحت تاثیر قرار می دهد و با وجود اینکه عامل بازار و نقدشوندگی هر دو دارای سطح معناداری بالایی هستند، اما بتا نقدشوندگی بزرگ تر از بتای بازار است. همچنین یافته ها نشان می دهد که تاثیرات نقدشوندگی حتی پس از کنترل سبک های سرمایه گذاری اندازه، ارزش و روند حرکت سهام از نظر آماری معنادار است و مدل چهار عاملی متشکل از عوامل بتا بازار، نقدشوندگی، اندازه و ارزش، بهترین مدل جهت تبیین مازاد بازده سهام در بورس اوراق تهران محسوب می شود.