حمدالله مستوفی(680-750ق.) از مورخان و نویسندگان ایران در سده هشتم قمری، و یکی از افراد خاندان مستوفیان قزوین است که مدت ها متصدی حکومت آن شهر بودند، از مستوفی در تاریخ و ادب فارسی دو کتاب معتبر باقی مانده است؛ تاریخ گزیده که تاریخ عمومی از آغاز تا سال 730ق. است، این اثر گویا خلاصه و تقلیدی از کتاب جامع التواریخ خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی می باشد و دارای اطلاعات ارزنده ای درباره حکومت های محلی تابع ایلخانان می باشد. ظفرنامه نیز اثری منظوم از مستوفی است، که به پیروی از شاهنامه فردوسی سروده شده است، و تاریخ اسلام را در 75000 بیت به نظم درآورده است. در این پژوهش سعی شده است تا با بیان ارزش های سیاسی و اجتماعی و ادبی این آثار و همچنین بررسی تاثیرات سیاسی و اجتماعی دوران ایلخانان بر مستوفی، شیوه تاریخ نگاری این نویسنده مورد بررسی قرار گیرد.