جذب یون های cd(ii)، co(ii) و ni(ii) به وسیله ی پلی (استایرن–alt–مالئیک انیدرید) اصلاح شده با آمینو پیریدین و کراسلینک شده با 1، 2 – دی آمینو اتان (csma-ap) به عنوان یک رزین تعویض یون جدید در محلول های آبی بررسی شد. رفتار جذب این یون های فلزی روی رزین به وسیله ی پارمترهایی از قبیل ph (9 - 2)، زمان تماس (min 240 – 0)، غلظت اولیه ی یون فلزی (mg/l 300 - 200) و غلظت نمک (kcl m 0/3 - 01/0) مطالعه شد. درصد جذب با افزایش ph، مدت زمان تماس و غلظت رزین افزایش پیدا کرد. با افزایش غلظت اولیه ی یون فلزی تا حدود mg/l 50 برای یون های کادمیم و کبالت و mg/l 75 برای نیکل درصد جذب افزایش و بعد از آن کاهش یافت. حضور نمک حتی در مقادیر غلظتی بالا تأثیر معنی داری روی میزان بازیافت یون های فلزی نداشت. گزینش پذیری رزین برای تعدادی از یون های فلزی سنگین بررسی شد. مدل های ایزوترم دو پارامتری از قبیل لانگمویر (5 فرم)، فروندلیچ، تمکین، دوبینین-رادشکویچ، الوویچ، هارکینز-جورا، هالسی، فلوری-هاگینز و فاولر-گوگنهیم برای توصیف تعادل جذب به کار رفتند. نتایج نشان دادند که بهترین برازش با ایزوترم های لانگمویر و تمکین به دست آمدند. با استفاده از این ایزوترم ها، مقدار ظرفیت جذب ماکزیمم برابر با 30/81، 02/49 و mg/l 92/76 و انرژی جذب برابر با 09/15، 48/15 و kj/mol 94/11 به ترتیب برای یون های کادمیم، کبالت و نیکل به دست آمدند که نشان دهنده ی مکانیسم تعویض یون برای فرآیند جذب می باشد. از روش آنالیز غیرخطی نیز برای برازش داده های تجربی با مدل های ایزوترم لانگمویر و فروندلیچ استفاده شد. مدل های سینتیکی شبه مرتبه ی اول، شبه مرتبه ی دوم (5 فرم)، الوویچ، نفوذ فیلم مایع ، نفوذ ذره (نفوذ خلل و فرج) و نفوذ درون ذره ای برای مدل سازی داده های تجربی استفاده شدند و نشان داد که معادله ی سینتیک شبه مرتبه ی دوم می تواند به بهترین وجه سینتیک جذب را توصیف کند. نفوذ در عرض فیلم مایع لایه ی مرزی خارجی احاطه کننده ی ذرات جاذب مرحله ی تعیین کننده ی سرعت فرآیند جذب است.