قطعات نیروگاهی به عنوان یک گروه از محصولات های تیچ نقش عمده ای در تامین انرژی کشور دارند. پیچیدگی فرآیندها و نو بودن تکنولوژیهای مورد کاربرد در ساخت این قطعات به همراه وابستگی کشور به مواد اولیه تولید، پروژه های ساخت این قطعات را در کشور با مشکلات زیاد و عدم اطمینان بالایی روبه رو ساخته است. همچنین در دهه اخیر با پیچیده تر شدن ساختار پروژه ها، مدیریت ریسک پروژه ها اهمیتی حیاتی تر پیدا کرده است. روابط در هم تنیده حاکم بر شرایط اقتصادی و بازارها مساله مدیریت ریسک پروژه ها و تجزیه تحلیل کمی عوامل موثر بر ریسک را به یک مساله چند وجهی تبدیل کرده است. شرایط مبهم و حضور دست اندرکاران با دیدگاهها و زمینه های حرفه ای مختلف کاربرد روشهای تصمیم گیری چند معیاره مبتنی بر تئوری مجموعه های فازی را با گسترش فزاینده ای روبه رو کرده است. در تحقیق پیش رو پس از شناسایی عوامل موثر بر ریسک پروژه های ساخت قطعات نیروگاهی، به کمک روش dematel شبکه علی و معلولی حاکم بر این شاخص ها شناسایی شده است. پس از آن با یاری جستن از ماتریس های مقایسات زوجی مبتنی بر متغیر های کلامی و با کمک فرآیند تحلیل شبکه فازی به تعیین میزان اهمیت عوامل موثر بر ریسک این پروژه ها پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که نرخ بالای تورم، عدم حمایت از بخش خصوصی و تعویض مکرر مدیران پروژه مهمترین عوامل موثر بر ریسک پروژه های ساخت قطعات نیرو گاهی در ایران هستند.