نام پژوهشگر: مونا بهرامیان
مونا بهرامیان اصغر محمد مرادی
بافت ها و ساختمان های تاریخی از جمله مهمترین میراث کشوراند که با گذشت زمان و تحت شرایط محیطی دچار فرسودگی ها و آسیب هایی می شوند که لازم است مرمت و باززنده سازی آن ها مورد توجه قرار گیرد. بدین منظور تحقیق حاضر با عنوان «طرح مرمت و باززنده سازی میدان محمدیه تهران و عناصر باارزش پیرامون آن»، ارائه می گردد. این میدان در ابتدا در جنوب و خارج از شهر تهران قرار داشت و محل اعدام مجرمین بود. بعدها با گسترش شهر، در داخل منطقه شهری تهران قرار گرفت. «میدان پاقاپوق» یکی از پنج میدان مهمی بود که در تهران دوران سلطنت ناصرالدین شاه قاجار ساخته شد. این میدان بعدها به «میدان اعدام» و سپس به «میدان محمدیه» تغییر نام یافت. بدنه میدان واجد ساختمان هایی است که هیئت کلی آن فرم دایره میدان را نظم می بخشند. بخش هایی از آن امروزه سالم و پابرجا هستند و بخش های دیگر از بین رفته و ساختمان های جدید به شیوه ی نامتجانس جایگزین آن ها شده اند. در ضلع شمال غربی میدان بنای باارزش «سرای میزانی» قرار دارد که متعلق به اوایل دوره پهلوی است. مطالعات مختلفی در قالب مطالعات میدانی و کتابخانه ای با استفاده از اسناد موجود انجام گرفت، و نتایج حاصل از مطالعات شناخت و آسیب شناسی(بازشناخت)، ارائه طرح مرمت و باززنده سازی میدان محمدیه و سرای میزانی را مهیا ساخت. پایان نامه مذکور در 8 فصل، با عناوین زیر تدوین شده است: فصل اول: کلیات طرح فصل دوم: شناخت محدوده مورد مطالعه فصل سوم: شناخت ویژگی های میدان محمدیه تهران فصل چهارم: شناخت ویژگی های سرای میزانی فصل پنجم: آسیب شناسی فصل ششم: مبانی نظری مرمت فصل هفتم: طرح مرمت و باززنده سازی میدان محمدیه تهران فصل هشتم: طرح مرمت و احیای سرای میزانی هدف از شکل گیری این پایان نامه، تاکید بر ارزش های میدان تاریخی محمدیه، ارائه ی طرح مرمت و باززنده سازی در راستای ارتقاء کیفیت کالبدی و فضایی میدان و همجواری های آن می باشد. امید است نتایج حاصله گامی موثر در جهت احیای هویت تاریخی میدان باشد.