نام پژوهشگر: هدی گل گیر نوش آبادی
هدی گل گیر نوش آبادی حامدرضا طارقیان
با افزایش روز افزون حجم داده ها و اطلاعات سازماندهی شده توسط شرکت ها که نیازمند مدیریت می باشند، برونسپاری داده بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. برونسپاری داده ها نه تنها روشی کم هزینه برای ذخیره سازی و مدیریت داده ها می باشد بلکه به صاحبان داده اجازه می دهد تا فارغ ازمشکلات مدیریت اطلاعات به تجارت اصلی خود بپردازند. یکی از مشکلات موجود در سناریوی برونسپاری داده ها ذخیره ی داده ها و اطلاعات حساس در فضایی است که به طور کامل تحت کنترل صاحبان داده نمی باشد. ارائه دهندگان خدمت اگرچه برای تامین دسترسی بالا برای صاحبان داده و کاربران قابل اعتماد هستند، اما مجاز به دانستن اطلاعات و داده ها نمی باشند. از این رو پیشنهاد شده است که از رمزنگاری به عنوان ساز و کاری برای حفظ محرمانه ماندن داده ها استفاده شود. در این زمینه برای اجرای مستقیم سیاست کنترل دسترسی، لازم است تا داده های مختلف با کلیدهای رمزنگاری متفاوتی رمز شوند. حال مساله ی موجود مدیریت کارآمد سیاست رمزنگاری برای اجرای صحیح سیاست کنترل دسترسی با هدف کمینه سازی تعداد کلیدهای نگهداری شده توسط سیستم و توزیع شده بین کاربران است. در این پایان نامه با توجه به آن که مساله ی کمینه سازی تعداد کلیدها مساله ای np_ hard است، روش های ابتکاری موجود بررسی شده اند. در این راستا همچنین یک روش ابتکاری و یک روش فراابتکاری نیز پیشنهاد و با روش های موجود مقایسه شده اند.