1. هدف پژوهش: بررسی میزان شادی و نشاط دانش آموزان دبیرستانی شهر تهران و عوامل موثر در آن از دیدگاه دانش آموزان متوسطه 2. روش نمونه گیری:از میان مناطق 22گانه شهر تهران مناطق 1(شمال)، 9 ( غرب) ، 12 (مرکز)، 14 (شرق) و 18 (جنوب) به صورت خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده اند . 3. روش پژوهش: جامعه آماری دانش آموزان دوره متوسطه شهر تهران ، از هر منطقه یک دبیرستان پسرانه و یک دبیرستان دخترانه انتخاب شد. در هر مدرسه تعداد 30 الی40 دانش آموز شرکت داده شدند. 4. ابزار اندازه گیری: با استفاده از دو پرسش نامه اجرا گردید و نتایج آن از راه توصیف فراوانی ها و واریانس متغیر ها با آزمون anova و t-test وهمبستگی پیرسون انجام شده است. 5. طرح پژوهش : تحقیق حاضر از نوع پیمایشی یا زمینه یابی است در این پژوهش با استفاده از دو پرسش نامه ( 1. پرسشنامه شادکامی آکسفورد 2. پرسش نامه محقق ساخته ) اجرا گردید و از دید دیگر ، روش این پژوهش توصیفی یا کتابخانه ای می باشد. نتیجه کلی : میزان شادی و نشاط در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی تاثیر مثبت دارد و عومل موثر در این شادی و نشاط پرداختن به اموری مانند ورزش ، تحقیقات علمی پژوهشی ،رفتن به سینما و تئاتر ،رفتن به مهمانی های خانوادگی ، هم صحبتی با پدر و مادر ، معاشرت با دوستان و همسالان، رفتن به کلاس های هنری، پرداختن به فعالیتهای فرهنگی هنری شرکت در مراسم عقیدتی و مذهبی ، فراگیری آموزش فنی و حرفه ای و تماشای تلویزیون در بالا رفتن شادی و نشاط دارای اثر گذاری مثبت هستند و ارتباط معناداری دارند و مطالعات غیر درسی ، پرورش گل و گیاه ، استفاده از اینترنت ،گرفتن تماس تلفنی و ارسال پیامک و اثر مثبت و ارتباط معنی داری با شادی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ندارند. 6. هدف پژوهش: بررسی میزان شادی و نشاط دانش آموزان دبیرستانی شهر تهران و عوامل موثر در آن از دیدگاه دانش آموزان متوسطه 7. روش نمونه گیری:از میان مناطق 22گانه شهر تهران مناطق 1(شمال)، 9 ( غرب) ، 12 (مرکز)، 14 (شرق) و 18 (جنوب) به صورت خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده اند . 8. روش پژوهش: جامعه آماری دانش آموزان دوره متوسطه شهر تهران ، از هر منطقه یک دبیرستان پسرانه و یک دبیرستان دخترانه انتخاب شد. در هر مدرسه تعداد 30 الی40 دانش آموز شرکت داده شدند. 9. ابزار اندازه گیری: با استفاده از دو پرسش نامه اجرا گردید و نتایج آن از راه توصیف فراوانی ها و واریانس متغیر ها با آزمون anova و t-test وهمبستگی پیرسون انجام شده است. 10. طرح پژوهش : تحقیق حاضر از نوع پیمایشی یا زمینه یابی است در این پژوهش با استفاده از دو پرسش نامه ( 1. پرسشنامه شادکامی آکسفورد 2. پرسش نامه محقق ساخته ) اجرا گردید و از دید دیگر ، روش این پژوهش توصیفی یا کتابخانه ای می باشد. نتیجه کلی : میزان شادی و نشاط در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی تاثیر مثبت دارد و عوامل موثر در این شادی و نشاط پرداختن به اموری مانند ورزش ، تحقیقات علمی پژوهشی ،رفتن به سینما و تئاتر ،رفتن به مهمانی های خانوادگی ، هم صحبتی با پدر و مادر ، معاشرت با دوستان و همسالان، رفتن به کلاس های هنری، پرداختن به فعالیتهای فرهنگی هنری شرکت در مراسم عقیدتی و مذهبی ، فراگیری آموزش فنی و حرفه ای و تماشای تلویزیون در بالا رفتن شادی و نشاط دارای اثر گذاری مثبت هستند و ارتباط معناداری دارند و مطالعات غیر درسی ، پرورش گل و گیاه ، استفاده از اینترنت ،گرفتن تماس تلفنی و ارسال پیامک و اثر مثبت و ارتباط معنی داری با شادی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ندارند.