امروزه بسیاری از سازه های بتن آرمه ، در حال بهره برداری هستند ، عمری بیش از 75 سال دارند و به خاطر حوادث طبیعی از قبیل زلزله و باد و یا بر اثر خستگی مصالح و یا عوامل خورنده آسیب دیده اند. از آنجا که این سازه ها اهمیت زیادی داشته و تعداد آنها نیز فراوان است ، جایگزین کردن آنها با سازه جدید از نظر اقتصادی و اجرایی عملی نیست ، در حالی که تعمیر و تقویت سازه های فوق امری ضروری و مقرون به صرفه می باشد. در حال حاضر از روش های متنوعی برای تعمیر و تقویت سازه های بتن آرمه استفاده می شود. از آن جمله می توان تقویت با پوشش فلزی و بتنی را نام برد ، که در مقایسه ، پوشش فولاد نسبت به بتن از نظر وزن مزیت داردف اما فولاد نیز دارای نقصانهای متعددی نظیر هزینه سنگین و سختی در اجرا و همچنین آسیب پذیری در محیط های خورنده می باشد. ماده جدید frp علاوه بر اینکه در محیط های خورنده مقاوم است و سختی کششی آن برابر با فولاد و حتی بیشتر از آن می باشد دارای وزن کمی بوده و به سهولت قابل اجرا است. به همین دلیل تقویت اعضای بتن آرمه با پوشش frp موضوعی پر اهمیت می باشد . در این نوشتار هدف بررسی اثر تغییر پارامتر های تقویت موضعی ستون و یافتن طول نسبی مناسب بهینه دورپیچ از پای ستون ، جهت تقویت خمشی است. پس از تشریح مدل سازی ، نمونه ها با نرم افزار abaqus 6.10.1 به روش استاتیکی غیر خطی و کنترل تغییر مکان تحلیل می شوند تا عملکرد نمونه ها بررسی قرار گیرد. بطور کلی هدف این پژوهش بررسی رفتار ستون های ناکار آمد و تاثیر تقویت ناحیه مفصل خمیری با الیاف شیشه و کربن بر عملکرد این ستون هاست.مقایسه نتایج نمونه هایی که در آزمایشگاه تحت بارگذاری قرار گرفته اند ، با نمونه تحلیل شده با نرم افزار نشان می دهد که نتایج بدست آمده از مدل اجزاء محدود در مقایسه با نتایج آزمایشگاهی دارای نتایج قابل قبولی است.