نام پژوهشگر: محسن انواری بلگوری
محسن انواری بلگوری مجید آروند
کورستین (3،?3، ?4، 5، 7-پنتاهیدروکسی فلاون،qu ) فلاونوئیدی است که به طور گسترده در غذا های با منشاء گیاهی نظیر کلم بروکلی، کاهو، اسفناج، پیاز، سیب و چای وجود دارد. کورستین به عنوان گیرانداز گونه های اکسید کننده از قبیل آنیون سوپراکسید، رادیکال های هیدروکسیل و رادیکال های پروکسیل عمل می کند. به عنوان یک نتیجه ای از این فعالیت های بیولوژیکی، خاصیت دارویی آن ها به طور گسترده به عنوان ضد باکتری، ضد سرطان، ضد تومور، ضد ویروس و غیره توسعه داده شده است. در بخش اول کار، اندازه گیری کورستین در سیب و پیاز با استفاده از روش ولتامتری پالس تفاضلی (dpv) و الکترود کربن شیشه ای اصلاح شده با گرافن (gr/gce) و اسپکتروفتومتری uv-vis به عنوان روش مرجع، انجام گرفت. علاقه به گرافن بواسطه خواص مکانیکی، الکتریکی، حرارتی و نوری عالی آن و همچنین مساحت سطح ویژه بسیار بالا و توانایی ما برای تاثیر برآن از طریق عامل دار کردن شیمیایی آن است. رفتار الکتروشیمیایی کورستین در سطح gr/gce مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که واکنش الکترودی، کنترل شده با فرآیند جذب سطحی می باشد. جریان پیک آندی بعد از 280 ثانیه تجمع متوقف گردید که نشان دهنده اشباع شدن سطح الکترود بعد از 280 ثانیه تجمع می باشد. پتانسیل تجمع نیز در گستره 6/0- تا 2/0 ولت بررسی شد و بیشترین جریان پیک در 2/0 ولت بدست آمد. تحت شرایط بهینه، جریان پیک dpv بصورت خطی با غلظت qu در گستره 006/0 تا 10 میکرومولار و 10 تا 100 میکرومولار با حد تشخیص 0036/0 میکرومولار افزایش یافت. در مرحله دوم کار یک روش ساده، جدید و گزینشی برای اندازه گیری همزمان qu و اوریک اسید (ua) در محلول بافر سیترات با 4 = ph در gr/gce بوسیله ی dpv بررسی شد. تاکنون گزارشی مبنی بر اندازه گیری همزمان qu و ua با استفاده از gr/gce ارائه نشده است. منحنی کالیبراسیون برای qu دو ناحیه ی خطی را نشان می دهد که ناحیه ی خطی اول شامل 1 – 08/0 میکرومولار و ناحیه ی خطی دوم تا 50 میکرومولار افزایش می یابد. همچنین در شرایطی که ua و qu (50 میکرومولار) با هم وجود دارند گستره خطی برای ua نیز در محدوده ی 8 – 4/0 میکرومولار است و تا 100 میکرومولار افزایش می یابد. حد تشخیص برای qu و ua بترتیب برابر 0011/0 و 0137/0 میکرو مولار بدست آمد. حسگر پیشنهادی برای اندازه گیری کورستین و اوریک اسید در نمونه های ادرار و سرم خونی انسان بطور موفقیت آمیزی بکار گرفته شد.