در این تحقیق سعی شده تاثیر دو بازخورد دانش آموز نسبت به شیوه ی نوشتاری تدر یس شده توسط مدرس در مقابل بازخورد یافت شده توسط خود دانش اموز درحوزه ی( efl ) را مورد بررسی قرار دهیم. 53 نوجوان سطح متوسطه مشغول به تحصیل در یک مدرسه ی راهنمایی ایرانی بر اساس عملکردشان نسبت به آزمون(nelson ) که برای اطمینان از هماهنگیشان انتخاب شده، و به دو گروه آزمایشی و کنترلی تقسیم شده اند. در هر دو گروه دانش آموزان بر اساس برخی نمونه های استاندارد نوشتاری کار کرده و دیدگاه خودشان را ارائه داددند. در گروه آزمایشی دانش آموزان بر اساس ویژگی های مختلف متن از جمله محتوی، گرامر، نقطه گذاری، ابرد زبان و همچنین ابزار بدون دخالت مدرس فعالیتشان را انجام دادند در حالیکه در گروه کنترلی دانش آموزان بر اساس نمونه های مشابه نوشتاری با وجود سئوالات خاص مطرح شده توسط مدرس وارد مرحله نوشتن شدند در پایان آزمایش در دو گروه آزمون اولیه زبان انگلیسی (pet) برگزار کردند. نتیجه t-test حاکی بر این بود که هیچ تفاوت فاحشی در کیفیت کلی نوشتاری هر دو گروه از دانش آموزان وجود ندارد. نتایج (manova ) نشان داد که عملکرد گروه آزمایشی تنها بر اساس محتوای شیوه نوشتاریشان به طور قابل توجهی بهبود می یابد. اشاره هایی از یافته های مربوط به تدریس و یادگیری شیوه نگارشی نیز مطرح شده است.