امروزه استفاده از مصالح صنعتی زائد یکی از موضوعات مهم در مهندسی ژئوتکنیک است. استفاده از این مصالح می تواند از انباشتگی آنها در محیط جلوگیری کرده و سبب حفظ محیط زیست شود. میکروسیلیس یکی از این مصالح زائد است که تا چندی پیش از دودکش کارخانه های تولید فرو سیلیسیوم و سلیکون خارج می شد و سلامتی بشر و محیط زیست را تهدید می کرد. از طرف دیگر سیلت ها به دلیل چسبندگی و زاویه اصطکاک کم مصالح مناسبی در مهندسی عمران محسوب نمی شوند. لذا در این پژوهش اثر افزودنی آهک- میکروسیلیس بر این نوع خاک مورد بررسی قرار گرفت و استفاده از آن به عنوان اساس یا زیر اساس در پروژه های راهسازی و خصوصاً راه آهن مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور جهت تعیین بهترین ترکیب، آهک و میکروسیلیس با نسبت های مختلف با خاک در درصد رطوبت بهینه مخلوط شده و پس از زمان های عمل آوری مختلف، تحت آزمایش cbr قرار گرفتند. در مرحله بعد برای مشاهده تاثیر سیکل های تر و خشک و همچنین سیکل های یخ و ذوب بر خاک تثبیت شده، نمونه ای که از نظر اقتصادی و مقاومتی مطلوب به حساب می آمد، با شرایط مشابه ساخته شده و پس از 96 ساعت اشباع در معرض سیکل های متناوب تر و خشک و همچنین سیکل های یخ و ذوب قرار گرفتند. در نهایت مشخص شد میکروسیلیس به همراه آهک تاثیر چشمگیری در افزایش مقاومت و همچنین کاهش تورم خاک دارد. همچنین با اعمال سیکل های یخ و ذوب به نمونه تثبیت شده با آهک و میکروسیلیس می توان کاهش cbr خاک را مشاهده نمود در حالی که حدود 90% از این کاهش مقاومت در سیکل اول بوجود آمد و کاهش مقاومت در سیکل های بعدی چندان چشمگیر نبودند. اما در اثر سیکل های تر و خشک بر خلاف انتظار، افزایش cbr خاک در سیکل اول و سپس کاهش آن در سیکلهای بعدی مشاهده شد.