هدف: پژوهش حاضر با هدف سنجش برون دادهای علمی پژوهشگران دانشگاه شهید چمران در نمایه های استنادی از طریق پایگاه وب آوساینس طی سال‏های 1990 تا 2011 بر اساس شاخص های علم سنجی و بررسی هم نویسندگی این پژوهشگران با رویکرد تحلیل شبکه اجتماعی انجام شد. روش و جامعه: روش پژوهش علم سنجی است؛ همچنین از رویکرد تحلیل شبکه اجتماعی به منظور مصوّرسازی و تحلیل شبکه های هم نویسندگی استفاده شده است. در دوره ی مورد بررسی 1168 مدرک علمی توسط پژوهشگران این دانشگاه در وب آوساینس نمایه شده است. یافته های پژوهش: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که نرخ رشد تولیدات علمی پژوهشگران دانشگاه شهید چمران نیز 55/22 می باشد. حوزه ی موضوعی شیمی با فراوانی 236 مدرک بیش از سایر موضوعات توسط پژوهشگران این دانشگاه کار شده است. همچنین پرتولیدترین پژوهشگر دانشگاه در پایگاهوب آوساینس با مشارکت در تولید 65 مدرک مربوط به علی رضا کیاست از گروه شیمی می باشد.یافته ها حاکی از آن است که توزیع مقالات توسط نویسندگان از توزیع لوتکا تبعیت کرده است. از نظر همکاری ملّی بیشترین همکاری با دانشگاه های تهران و آزاد اسلامی و از نظر همکاری بین المللی بیشترین میزان با پژوهشگران کشورهای انگلیس و آمریکا انجام شده است. مطالعه ی روند همکاری علمی پژوهشگران نشان دادکه مدارک علمی هم نویسند ه ای 75/90 درصد از انتشارات و مدارک تک نویسنده ای 25/9 درصد آن ها را شامل می شوند. ضریب همکاری پژوهشگران 49/0، میانگین تعداد نویسندگان 46/2 و نسبت مقالات هم نویسنده ای به مقالات تک نویسنده ای نیز 80/0 محاسبه شد. ترسیم و تحلیل شبکه ی اجتماعی هم نویسندگی پژوهشگران از 7 مولفه ی اصلی توسط دانشکده های دامپزشکی، علوم پایه، فنی- مهندسی و مهندسی آب تشکیل شده است. مولفه های نوپایی نیز توسط دانشکده های کشاورزی، علوم ریاضی و کامپیوتر و علوم تربیتی و روان شناسی ایجاد شده اند. یافته ها نشان داد که شبکه ی حاضر شامل 52 گره و 1988 پیوند بین آن ها می باشد که چگالی و ضریب خوشه بندی آن به ترتیب برابر با 73/0 و 75/3 است. محاسبه ی سنجه های مرکزیت این شبکه نشان داد که تقریباً افراد خاصی از دانشکده های دامپزشکی و علوم پایه بر جریان اطلاعات و روند همکاری در شبکه تسلّط دارند. بررسی وابستگی سازمانی پژوهشگران شبکهحاکی از آن بود که 71/71 درصد پژوهشگران متعلق به دانشگاه شهید چمران و 29/28 درصد آن ها متعلق به سایر دانشگاه ها و موسسات پژوهشی داخلی و خارجی می باشد. نتیجه گیری: از یافته های پژوهش حاضر چنین می توان نتیجه گرفت که پژوهشگران به اهمیّت تولیدات علمی و همکاری های علمی پی برده و در سال های پایانی علاوه بر تولیدات علمی بالا تمایل زیادی به هم نویسندگی داشته اند. این هم نویسندگی نه تنها در سطح دانشگاه چمران بوده، بلکه در سطوح ملّی و بین المللی نیز میزان قابل توجّهی را به خود اختصاص داده است.در پایان انتظار می رود با توجّه به مشابهت هایی که در مولفه های مختلف شبکه ی هم نویسندگی دانشگاه شهید چمران وجود دارد، در آینده با انجام مطالعات میان رشته ای و هم نویسندگی بیشتر این مولفه ها به هم متصل شده و تشکیل یک شبکه ی جهان کوچک دهند.