نظر به اهمیت هوشمندسازی دانشگاه ها و تأثیر آن در افزایش توانمندیآنهادر انجام وظایف ذاتی خود، اجرای هوشمند سازی در دانشگاه زابل به عنوان یک دانشگاه فعال، می تواند اثرات مفیدی در انجام کارکرد محوله این دانشگاه داشته باشد، از این رو پژوهش جاری این مسئله را مورد توجه قرار داده است که «عوامل حیاتی موثر در موفقیت هوشمندسازی دانشگاه زابل چه هستند، در چه وضعیتی قرار دارند و چگونه در اجرای کارآمد این فرایند می توانند موثر باشند؟» اهداف این تحقیق عبارت بوده اند از شناسایی عوامل تأثیرگذار در هوشمندسازی دانشگاه زابل، تشخیص وضعیت آنها و وزن هر یک در دستیابی به موفقت در اجرای فرایند هوشمندسازی. در نخستین مرحله شناسایی عوامل موثر از طریق مطالعه کتابخانه ای و دسته بندی این متغیرها و تأیید این دسته بندی توسط گروه خبرگان انجام شد، در گام دوم پرسشنامه ای با توجه به متغیرهای تشکیل دهنده طراحی و اجرا گردید و پس از تحلیل پرسشنامه عوامل شناسایی شده مورد اولویت بندی قرار گرفتند. روش تحقیق به کار گرفته شده روش تحقیق آمیخته با محوریت رویکرد کمّی است و رویکرد کیفی فقط برای تأیید متغیرها توسط گروه خبرگان به کار گرفته شد. در نتیجه یافته های تحقیق، هشت متغیر مدیریت و رهبری، خط مشی و برنامه ریزی راهبردی، مدیریت فرایندها، فرهنگ سازمانی، ساختار سازمانی، مدیریت منابع، مدیریت منابع انسانی و سرانجام زیرساخت فناوری به عنوان عوامل تأثیرگذار شناسایی شدند. نتایج نشان داد که از نظر اهمیت به ترتیب منابع انسانی، مدیریت و رهبری، مدیریت منابع، فناوری، برنامه ریزی راهبردی، ساختار، فرایندها و فرهنگ سازمانی قرار دارند، در حالیکه در وضعیت موجود بیشترین توجه به ترتیب به برنامه ریزی راهبردی، فرهنگ سازمانی، مدیریت منابع، فناوری، ساختار، منابع انسانی، فرایندها و مدیریت و رهبری معطوف است. در نتیجه موفقیت هوشمندسازی دانشگاه زابل نیازمند تغییر در توجه مدیریت این دانشگاه به سمت متغیرهایی است که دارای اهمیت و تأثیرگذاری بیشتری شناسایی شده اند.