چکیده هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر فعالیت های بدنی بر آمادگی حرکتی کودکان کم توان ذهنی خفیف بود.بدین منظور 30 کودک کم توان ذهنی خفیف که از سلامت عمومی برخوردار بودند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و بصورت تصادفی به دو گروه کنترل(15 نفر با میانگین سن 53/1±07/10، میانگین قد 31/12±87/115 و میانگین وزن 39/6± 53/29) و تجربی (15 نفر با میانگین سن 138/1± 93/9، میانگین قد 24/16± 120 و میانگین وزن 7/10± 60/34) تقسیم شدند.از آزمودنی ها یک هفته قبل از شروع تمرینات پیش آزمون توسط مجموعه آزمون آمادگی حرکتی شامل: آزمون پرش طول(توان انفجاری پا)، آزمون پرتاب توپ طبی(توان انفجاری دست)، آزمون 36 متر سرعت(سرعت حرکت)، آزمون لک لک(تعادل ایستا)، آزمون راه رفتن روی چوب موازنه(تعادل پویا)، آزمون دوی رفت و برگشت 9×4 متر(چابکی)، والی دیوار(هماهنگی چشم-پا) و زدن توپ بسکتبال بصورت پی در پی در 15 ثانیه(هماهنگی چشم-دست) به عمل آمد.گروه تجربی به انجام یک دوره برنامه تمرینی چهار هفته ای (چهار جلسه در هفته) پرداختند و گروه کنترل فعالیت های روزانه خود را انجام دادند. پس از اتمام تمرینات از دو گروه پس آزمون به عمل آمد. به منظور تحلیل داده ها از آزمون کواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. همه ی عملیات ها و تحلیل های آماری در سطح معنی داری (05/0>p) با استفاده از نرم افزار spss نسخه 18 انجام شد. نتایج نشان داد که بین نمره های تعادل، چابکی، سرعت حرکت، توان و هماهنگی گروه کنترل در پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معناداری وجود ندارد. در گروه تجربی بین نمره های تعادل، چابکی، سرعت حرکت، توان و هماهنگی در پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. با توجه به یافته های تحقیق می توان دریافت که فعالیت های بدنی آمادگی حرکتی کودکان کم توان ذهنی خفیف را بهبود می دهد. کلید واژه: فعالیت بدنی، آمادگی حرکتی، کم توان ذهنی خفیف