پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین هوش هیجانی و خلاقیت با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دوره متوسطه هنرستان های شهر کرمانشاه می پردازد. جامعه آماری کلیه دانش آموزان هنرستان های شهرستان کرمانشاه بود که از طریق روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، تعداد 448 دانش آموز(215 دختر و 233 پسر) انتخاب شدند. در این مطالعه جهت بررسی متغیرهای پژوهش از پرسش نامه هوش هیجانی شرینگ (1995) و پرسش نامه خلاقیت عابدی(1372)، استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از روش آماری رگرسیون همزمان و آزمون z فیشر استفاده شد و نتایج زیر بدست آمد: نمره کلی هوش هیجانی و نمره کل خلاقیت می توانند به صورت مثبت و معنادار پیشرفت تحصیلی را پیش بینی کند. از میان ابعاد هوش هیجانی مولفه های خودآگاهی، خودکنترلی و خودتنظیمی می توانند در سطح (001/0 p=) به صورت مثبت و معنادار پیشرفت تحصیلی را پیش بینی کند. همچنین از میان ابعاد خلاقیت، ابعاد سیالی و ابتکار در سطح 001/0 pو بعد بسط در سطح 004/0 p< می توانند پیشرفت تحصیلی را پیش بینی کند. علاوه بر این بین رابطه خلاقیت و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین بین رابطه هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معناداری وجود ندارد. با توجه به این یافته ها می توان گفت با افزایش نمره هوش هیجانی و خلاقیت پیشرفت تحصیلی افزایش می یابد.