این پایان نامه ضرورت و امکان یک رشته صرفا زبان انگلیسی را در دوره متوسطه ایران بررسی کرده است. برای پاسخ به سوالات اصلی تحقیق، سه مسیر اصلی که از طریق آنها این مطالعه تکمیل شد به صورت مجزا و مستقل مورد بررسی قرار گرفت. اولین مسیر که نقطه شروعی برای تقریبا تمامی تصمیمات آموزشی در کشور است قسمت های مرتبط از اسناد ملی کشور است که خط مشی را در آموزش زبان خارجی ترسیم میکند. این اسناد عبارتند از سند چشم انداز 20 ساله، نقشه جامع علمی کشور، سند ملی آموزش و پرورش، و سند برنامه درسی ملی. بر اساس اصول سیاست آموزش زبان خارجی، این متون یک به یک مورد بررسی قرار گرفت تا توصیفاتی از آموزش زبان انگلیسی و نیز توجیحات احتمالی برای رشته صرفا زبان انگلیسی را در دوره متوسطه ایران استخراج شود. مسیر دوم که دیدگاهی جهانی را فراهم کرد تجربیات فعلی و گذشته ایران و دیگر کشورها است. بدین منظور، سیستم آموزش زبان کشورهای مختلف بررسی شد و موارد کاملا مرتبط در 13 کشور چون اتریش، کرواسی،گرجستان، ایتالیا، ژاپن، قزاقستان، کره جنوبی و ترکیه بصورت خلاصه توصیف و اشکال بالقوه رشته آموزش زبان گزارش شد. تجربه قبلی ایران هم در داشتن رشته زبان در دبیرستان بصورت خلاصه بیان شد. مسیر سوم که هدف اولیه این تحقیق بود نظرات متخصصین و ذینفعین آموزش زبان انگلیسی بود. این نظرات از طریق یک روش دو لایه دریافت شد: در این روش مصاحبه های شفاهی نیمه ساخته در فاز کیفی اجرا شد که بر اساس تم های بدست آمده پرسشنامه ای طراحی، معتبر سازی و اجرا شد. با استفاده از آمار توصیفی و استنتاجی تمامی یافته ها تحلیل شد. بر اساس نتایج، آنچه اسناد ملی ترسیم کرده اند، تجربه جهانی به آن اشاره دارد، و متخصصین آموزش زبان انگلیسی طلب میکنند، و در نهایت برنامه درسی این رشته را میتوان ترسیم کرد. دو ساختار پیشنهادی با هدف مشترک آماده سازی دانش آموزان برای رشته های مرتبط با زبان در دانشگاه عبارتند از: یکی دوره چهار ساله زبان عمومی و دیگری دوره دو ساله زبان عمومی و سپس دو سال مواد درسی تخصصی تر، شامل زبانشناسی، ترجمه و ادبیات انگلیسی بصورت مقدماتی و سازگار با واحد های درسی دانشگاهی. از طرف دیگر، زبان عمومی مورد نظر باید از لحاظ سطح، محتوا و موضوعات متناسب با نیاز های تحصیلات دانشگاهی باشد. تمام جنبه های تدریس زبان (اجزا و مهارت ها) از نقطه نظر آخرین متد های ارتباطی باید مورد توجه قرار گیرد.