مدیریت در مناطق روستایی کشور از گذشته تا کنون با بحران جدی رو به رو بوده است. در دهه های اخیر به دلیل فروپاشی نظام سنتی مدیریت در این مناطق و جایگزینی شیوه های دموکراتیک ، این نظام به شدت آسیب پذیرتر و نوعی بی هنجاری بر نظام مدیریت روستایی کشور حاکم شد.دهستان لیشتر هم از این موضوع مستثنی نیست و مدیریت کنونی این دهستان مشکلاتی را به وجود آورده است.با توجه به اینکه با شناسایی چالشهای مدیریت روستایی دستیابی به توسعه پایدار تسهیل می شود. هدف این تحقیق پاسخ دادن به این سوالات می باشدکه:آیا مدیریت فعلی قادر به حل و فصل مشکلات کنونی جامعه روستایی می باشد؟آیا نخبگان و زارعان پیشرو تمایلی به عضویت و یا مشارکت در مدیریت روستایی دارند؟ جامعه آماری مورد مطالعه در این تحقیق تمام اعضای روستاهای دارای شورای دهستان لیشتر می باشند.برای تعیین حجم نمونه از روش کوکران استفاده شد. از کل جامعه آماری 1582خانوار(سرشماری سال1385)، تعداد 268 خانوار بعنوان نمونه انتخاب گردید. نوع تحقیق کاربردی و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد. روش گردآوری اطلاعات اسنادی، کتابخانه ای و میدانی می باشد و روش تجزیه تحلیل اطلاعات هم با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار ) و آمار استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون، آزمون t تکنمونهای و آزمون رتبه ای فریدمن) است . نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد: عدم پشتیبانی مالی و اداری و عدم تمایل نخبگان به عضویت در شوراها عامل مهمی در ضعف و ناکارآمدی مدیریت روستایی می باشند. در پایان با توجه به نتایج بدست آمده پیشنهادهای مانند:تشویق نخبگان برای عضویت در شوراها و دهیاری ها و ایجاد بسترهای لازم جهت ایجاد رغبت در آنها برای عضویت،گسترش اختیارات شوراهای اسلامی و دهیاری ها می تواند افزایش مشارکت روستائیان را به همراه داشته باشد.و ....ارائه می شود. واژگان کلیدیی: مدیریت روستایی، توسعه روستایی،شوراهای اسلامی و دهیاری