هدف از این پژوهش مقایسه اثر زمان های استراحت بین نوبتی 1 و 3 دقیقه ای تمرین با وزنه بر شاخص های آسیب عضلانی، حداکثر قدرت انقباض ایزومتریک و حفظ تکرارها ی متوالی حرکات بالا تنه و پایین تنه درمردان جوان تمرین نکرده بود. 12 نفر از دانشجویان تمرین نکرده دانشگاه گیلان با میانگین سن 06/2 ± 17/23 سال، قد 55/3 ± 17/175، وزن 26/8 ± 33/67 کیلوگرم و چربی 82/1 ± 67/16 درصد برای شرکت در دو جلسه فعالیت مقاومتی با دو هفته استراحت بین هر جلسه در این پژوهش به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. ترتیب حرکات در هر جلسه شامل جلوپا، جلوبازو با هالتر، پشت پا، پشت بازو خوابیده با هالتر ، پرس پا و پرس سینه با شدت 80 درصد 1rm تا سر حد خستگی بود. آزمودنی ها به صورت تصادفی و توازن متقابل برای زمان های 1 و 3 دقیقه در هر جلسه فعالیت مقاومتی در گروه ها قرار گرفتند. آنزیم های کراتین کیناز و آسپارتات آمینوترنسفراز پیش از آزمون، 24 و 48 ساعت پس از فعالیت مقاومتی اندازه گیری شدند. میزان درک درد عضلانی، دامنه حرکتی مفصل آرنج و زانو و حداکثر قدرت انقباض ارادی ایزومتریک بالاتنه و پایین تنه قبل از شروع فعالیت، بلافاصله، 24 و 48 ساعت پس از فعالیت مقاومتی و همچنین میزان ادراک فشار و خستگی پس از هر فعالیت مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد تکرارها پس از انجام هر حرکت ثبت و اختلاف تعداد تکرارهای نوبت اول و سوم به عنوان میانگین حفظ تعداد تکرارها در حرکات بالا تنه و پایین تنه تعیین گردید. از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، t همبسته و آزمون تعقیبی بونفرونی برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که زمان استراحت 3 دقیقه در حرکات پایین تنه باعث حفظ تکرارها می شود (05/0p <). ادراک درد عضلانی و غلظت های ck و ast در زمان های 24 و 48 ساعت پس از فعالیت مقاومتی در هر دو گروه افزایش یافت (05/0p <). mvc و دامنه حرکتی در زمان های مختلف در هر دو گروه کاسته شد (05/0p <)، اما تفاوتی بین دوگروه در این متغیرها مشاهده نشد (05/0p > ). ادراک فشار و خستگی در همه فعالیت ها به جز حرکت پرس سینه در گروه 1 دقیقه بیشتر از 3 دقیقه بود (05/0p <). پژوهش حاضر نشان داد که تفاوت در حجم کار و حفظ تکرارها در زمان های استراحتی مختلف، مستقل از پاسخ های آسیب عضلانی و کوفتگی عضلانی است. همچنین زمان استراحت 3 دقیقه در حرکات پایین تنه منجر به حفظ تکرارها و بازیافت مناسب می شود.