این تحقیق در سه مرحله در بهار 1388(تعیین کمترین و بهترین غلظت موثر کلرید سدیم)، بهار1389 (جدا سازی و خالص سازی قارچ و تعیین کمترین غلظت موثر باکتری ) و بهار1390(مقایسه عملکرد ضد قارچی کلرید سدیم، سبزمالاشیت و باکتری سودوموناس آئروژینوزا در محیط هچری) انجام گردید.درپیش آزمایش نمک، 5 غلظت 1و5/1و2و5/2و3 درصد نمک طعام در چهار زمان 15و30و45و60 دقیقه جهت تیمار در نظرگرفته شد. نتایج نشان داد که غلظت های 5/2و 3 درصد برای تخم ها مخرب بوده و تخم ها یا تفریخ نمی شدند و یا لاروها پس از تفریخ قدرت شنا نداشتند. در آزمایش تعیین کمترین غلظت موثر باکتری،5غلظتcfu.ml-1 103و104و105و106و107 برای مواجهه اولیه با قارچ در پتری دیش در آزمایشگاه تعیین گردید. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین قطر پرگنه قارچ در غلظت 103 و شاهد وجود نداشت (0.05<p)، غلظت 107رشد قارچ را کاملا ً کنترل نمود و بین قطر پرگنه در غلظت های 104و105و106و شاهد تفاوت معنی داری وجود دارد (0.05> p). در آزمایش های هچری،50 قطعه تخم تاس ماهی ایرانی در هر سبد کوچک قرار داده شد و سه تکراربرای هر تیمار مشخص گردید، تخم ها به روش حمام تیمارشده و سپس به تراف انکوباتور برگردانده شدند. هر 24ساعت یک بار تخم های قارچ زده شمارش و از سبد ها جدا می گردیدند. در مواجهه نهایی در هچری، غلظت های 1و5/1و2درصد نمک طعام و 105و106و107 باکتری درزمان های 15،30 و45 دقیقه و یک بار وسه بارتیمار انتخاب و باروش معمول شستشوی تخم ها با سبزمالاشیت ppm2 مقایسه گردید. نتایج نشان داد که تیمارهای 2و 5/1درصد نمک با هم تفاوت معنی داری -نداشتند(0.05<p)).ولی هردوغلظت با شاهد تفاوت معنی داری-نشان دادند(0.05>p). تیمارسبز مالاشیت با سه بارتیمار غلظت های 105و106باکتری بدون درنظرگرفتن فاکتورزمان تفاوت معنی داری نداشتند (0.05<p) ولی با شاهد در-میزان قارچ زدگی تفاوت معنی داری نشان دادند (0.05>p). درمقایسه عملکرد کلریدسدیم، باکتری و سبزمالاشیت، بهترین نتیجه ازنظر کاهش قارچ زدگی متعلق به تیمار3×30×1.5 نمک و باکتری با تیمار1×30×105بود. جهت تجزیه تحلیل داده های نمک از طرح کاملا تصادفی در قالب فاکتوریل و برای سبز مالاشیت و باکتری از آنالیز واریانس یکطرفه و t تست جفتی استفاده گردید. جهت مقایسه میانگین ها و مقایسه با گروه شاهد از آزمون دانکن و lsd استفاده و کلیه آنالیزها در سطح معنی دار0.05=? انجام گردید. جهت تعیین بهترین تیمار از آزمون نان پارامتریک من– ویتنی استفاده گردید. کلمات کلیدی:سودوموناس آئروژینوزا،تخم تاس ماهی ایرانی،کنترل زیستی،کلریدسدیم

چکیده ندارد.

اهمیت هیدروبیولوژی استخرهای پرورش در رشد و بقای بچه ماهیان خاویاری واضح و مبرهن است . با توجه به عدم مطالعه جامع زئوپلانکتونهای استخرها و تمایل بچه ماهیان به یک یا چند گونه خاص ، این تحقیق انجام گردید. با نمونه برداری از زئوپلانکتونها طی 45 روز مدت پرورش گونه های غالب زیر شناسایی شد: daphnia magna, ceriodaphina, naplius, copepoda با بررسی محتویات معده 560 بچه ماهی از سه استخر مورد مطالعه و ارزیابی آن توسط شاخص ivlev (1961) مشخص گردید که ceriodaphnia, daphnia magna و ostracoda بطور انتخابی توسط بچه ماهیان قره برون صید گشته و copepoda و naplius با وجود درصد فراوانی نسبتا بالا در استخر کمتر صید گردید. از طرفی با افزایش سن و سایز تمایل بچه ماهیان به بستر و صید chyronomidae و diptera larva افزایش یافت . متوسط طول و وزن هنگام رهاسازی بترتیب 1200mg, 65mm بود.