در طول تاریخ، معماری کارکردی فراتر از سرپناه برای بشر داشته است. با ظهور تمدن ها و گسترش ابداعات بشری این امکان برای انسان ها فراهم شد تا بر طبیعت پیرامون خود چیره شده و به دخل و تصرف در آن بپردازند. معماری نیز به تأسی از این تغییرات مفهوم جدیدی یافت و مجرایی برای انتقال ایده ها و اندیشه ها شد. این تحقیق/طرح در پی شناسایی عناصری است که ایده ی " معماری به عنوان رسانه" را تقویت می کنند. شناخت این عناصر می تواند معمار را در بهره برداری آگاهانه از آنها در جهت برقراری ارتباط با کاربر یاری کند. به این منظور عناصر معماری موثر و تقویت کننده ی این تفکر در این پژوهش شناسایی و در یک طراحی موردی مورد بهره برداری قرار خواهند گرفت. از آنجایی که این رسانه ی دیرپا نیز همچون سایر رسانه ها در طول تاریخ دستخوش تغییرات فراوانی شده و متأثر از ظهور عصر اطلاعات، شکلی نو به خود گرفته است، شناسایی این تأثیرات گام بعدی این تحقیق/طرح است. و در پایان نمود نهایی این تحقیق/طرح در طراحی "مرکز آموزش و پژوهش فناوریهای رسانه ای نوین ایران" است که رویکرد اصلی در طراحی آن تمرکز بر کارکرد رسانه ای معماری می باشد.از اینرو درطراحی مرکز سعی بر این خواهد بود تا با بهره گیری از عناصر ذکر شده، ایده ی "معماری به عنوان رسانه" در کالبد معماری متجلی شود.