چکیده : پژوهش حاضر با هدف شناخت و بررسی عوامل موثر بر انگیزش شغلی مشاوران مدارس شهر تبریز در سال تحصیلی 91-1390 انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مشاوران مدارس شهر تبریز که تعداد آنها 312 نفر می باشد، تشکیل می دهند. با استفاده از جدول جرسی و مورگان و به شیوه ی نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی تعداد 175 نفر به تفکیک ( 98 نفر مرد و 77 نفر زن ) به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. تحقیق حاضر از لحاظ هدف، کاربردی بوده و به لحاظ روش گردآوری داده ها، توصیفی از نوع پیمایشی است. ابزارهای پژوهش ،پرسشنامه استاندارد انگیزش شغلی نئو و باچبر و پرسشنامه محقق ساخته می باشند. جهت بررسی عوامل موثر بر انگیزش شغلی از آزمون تی تک نمونه ای استفاده شد و نتایج زیر حاصل گردید: مناسب بودن شرایط فیزیکی محیط کار، کیفیت مناسب تجهیزات مورد استفاده و ایمن بودن کار به عنوان عوامل فیزیکی موثر بر انگیزش شغلی محسوب می شوند. متناسب بودن حقوق دریافتی با عملکرد، مرخصی های تشویقی، پاداش ها و تشویق های مادی از سوی مسئولین، پاداش ها و تشویق های غیرمادی از سوی مسئولین و وجود امکاناتی نظیر بیمه و حقوق بازنشسنگی به عنوان عوامل رفاهی و مالی موثر بر انگیزش شغلی شناخته شدند ماهیت شغل، برنامه شغلی ، ساختارسازمانی،ارزیابی عملکرد،ارتباطات و مناسبات سازمانی از عوامل روانی موثر بر انگیزش شغلی بودند. توانایی ،ارزش و نگرش ، نیازهای اجتماعی و نیاز به پیشرفت،از جمله عوامل فردی موثر بر انگیزش شغلی شناخته شدندجهت سنجش وجود یا عدم وجود تفاوت انگیزش شغلی میان دو گروه زنان و مردان، از آزمون تی مستقل استفاده شد وتفاوت معناداری میان زنان و مردان به لحاظ میزان انگیزش شغلی بدست نیامد. جهت تبیین میزان انگیزش شغلی، پیش بینی کننده های سن، سابقه کار، سطح تحصیلات، جنسیت و وضعیت تاهل به کار گرفته شدند و آزمون رگرسیون چندگانه اجرا گردید. نتایج نشان داد که دو متغیر سن و سابقه کار پیش بینی کننده های تغییرات انگیزش شغلی بوده که متغیر سن به طور معکوس و متغیر سابقه کار به طور مستقیم، انگیزش شغلی را پیش بینی می کنند. کلید واژه ها : انگیزش شغلی ، مشاوران مدارس