هدف از این مطالعه بررسی اثر داروی گیاهی angiparstm بر پیری القا شده با دی گالاکتوز در موش های سوری نر و مقایسه ی آن با ویتامین e می باشد . جهت القای پیری ، دی گالاکتوز با دوز 500mg/kg به مدت 6 هفته به آب خوراکی موشها اضافه گردید . موش های سوری نر به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم گردیدند : گروه دریافت کننده ی دی گالاکتوز ( دی گالاکتوز 500mg/kg به مدت 6 هفته ) ، گروه کنترل مثبت ( دی گالاکتوز 500mg/kg به مدت 6 هفته + ویتامین ای 200mg/kg/day تزریق داخل صفاقی به مدت 4 هفته ) ، گروه دریافت کننده ی angiparstm ( دی گالاکتوز 500mg/kg به مدت 6 هفته + angiparstm 2.1mg/kg/day گاواژ به مدت 4 هفته) و گروه شم که به آب خوراکی آن ها دی گالاکتوز اضافه نگردید . در پایان مطالعه ، فاکتورهای پیش التهابی شامل فاکتور نکروز دهنده ی تومور- آلفا (tnf-?) ، اینترلوکین- 1 بتا ، اینترلوکین- 6 ، nf- کاپا بی(nf-?b) به روش الایزا ، قدرت آنتی اکسیدانی تام (tap) با استفاده از روش frap ، مالون دی آلدهید (mda) به عنوان مارکر لیپید پراکسیداسیون(lpo) با استفاده از روش tbars و هورمون های جنسی شامل تستوسترون و دی هیدرواپی آندروسترون – سولفات (dhea-s) به روش الایزا در نمونه ی سرم اندازه گیری شدند . نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که دی گالاکتوز بطور برجسته ای باعث القای استرس اکسیداتیو و آبشار پیش التهابی پیری شده در صورتی که داروی angiparstm تمام این وقایع را ریکاور می کند . همچنین جالب است که مشاهده شد داروی angiparstm نسبت به ویتامین e ، کاهش ایجاد شده در سطح هورمون های جنسی نر در موش های پیر شده را بهتر بهبود بخشیده است ، که این اثر اگرچه قابل بحث در مطالعه ی اخیر نمی باشد ولی بسیار مهم و قابل توجه است. همچنین این دارو باعث کاهش معنی داری در سطح مارکر لیپید پراکسیداسیون و افزایش قدرت آنتی اکسیدانی تام در موش های پیر شده گردید. در پایان نتیجه گیری شد که داروی angiparstm دارای اثر ضد پیری بارزی در مدل حیوانی پیری القا شده با دی گالاکتوز می باشد .