بیماری مولتیپل اسکلروزیس (ms) یک بیماری شایع دمیلینیزاسیوندستگاه عصبی مرکزی می باشد، که به دلیل افزایش شیوع و شدت ناتوانی که در افراد جوان و میانسال ایجاد می کند، بسیار حائز اهمیت می باشد.. هدف از این پژوهش تأثیر برنامه تمرین در آب بر عملکرد جسمانی و خستگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس می باشد. این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی و از نظر هدف کاربردی است. تعداد 26 زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با میانگین سنی 1/8±12/34 و دامنه edss 4-1در طرح شرکت کردند. نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه تجربی(14نفر) و کنترل(12نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی در برنامه تمرین در آب به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه 45 دقیقه ای شرکت کردند. به منظور سنجش عملکرد جسمانی از مقیاس تعادلی برگ برای سنجش تعادل، آزمون 25 فوت و 6دقیقه راه رفتن جهت ارزیابی توانایی راه رفتن، آزمون بالا آوردن وزنه برای سنجش استقامت عضلات اندام فوقانی، آزمون 30 ثانیه نشست و برخاسن برای سنجش قدرت عضلات اندام تحتانی و آزمون ولز جهت سنجش انعطاف پذیری استفاده شد. همچنین از مقیاس تعادلی fss جهت سنجش شدت خستگی بیماران استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که بین میانگین نمرات کلیه آزمون ها به جز قدرت عضلات اندام تحتانی، قبل و بعد از مداخله در گروه تجربی تفاوت معنادار وجود دارد (05/0p<). در نهایت می توان اظهار داشت که برنامه تمرین در آب می تواند باعث بهبود عملکرد جسمانی و همچنین کاهش خستگی در بیماران مبتلا به ms شود.