تاقدیس ژرف با درازای نزدیک به 43 کیلومتر و پهنای 5 تا 8 کیلومتر و راستای چیره ی شمال باختری – جنوب خاوری، یکی از تاقدیس های واقع در کمربند چین خورده ی کپه داغ است. این مجموعه که در پهنه ی ساختاری کپه داغ قرار گرفته دارای چین خوردگی، گسل ها و درزه های متعددی است. در این پایان نامه سعی شده است عناصر سبک چین و مکانیزم چین خوردگی در تاقدیس ژرف مورد بررسی قرار گیرد . در مطالعه ی این تاقدیس 3 پیمایش عمود بر محور تاقدیس صورت گرفته است. برداشت های صحرایی و اندازه گیری پارامتر های هندسی مربوط به یک سطح چین خورده و تجزیه تحلیل داده ها حکایت از آن دارد که تاقدیس ژرف یک چین نا متقارن ، باز ، نیمه زاویه دار و وسیع است و بر اساس طبقه بندی رمزی در رده ی موازی(1b) قرار می گیرد. روند اصلی گسل ها، شمال غرب – جنوب شرق و موازی محور چین ها است. در این منطقه گسل های زیادی وجود دارد که سبب جابجایی کوچک راست لغز در منطقه شده اند، درزه ها به 3 دسته کششی – برشی – زیگموئیدال تقسیم می شوند. جهت فشار اصلی حاکم بر منطقه، شمال شرق – جنوب غرب و میانگین راستای تنش بیشینه در منطقه n25 e است. مکانیسم غالب چین خوردگی در منطقه از نوع خمشی – لغزشی ( flexural slip ) است در این نوع چین خوردگی، در حقیقت لغزش در همان سطوح لایه بندی رخ می دهد. بنابراین ضخامت طبقات ثابت می ماند در نتیجه در این چین خوردگی به هیچ نوع گسل نرمال یا معکوس نیازی نیست، از شواهد موجود که ساز و کار خم لغز را در چین خوردگی منطقه تایید می کند تشکیل چین های موازی( folds parallel ) است. در این مدل چین خوردگی، ضخامت طبقات چین خورده در تمامی طول یال ها و لولای چین، یکسان و برابر است.