هدف پژوهش مقایسه دیدگاه مربیان شنا و متخصصان تربیت بدنی وعلوم ورزشی در خصوص شاخص های استعدادیابی شنای سرعتی و استقامتی بود. به این منظور از مربیان شنا و متخصصان تربیت بدنی و علوم ورزشی شهر تهران که تعدادشان به ترتیب 102 و 117 نفر بود به عنوان جامعه آماری استفاده گردید. با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای و طبق جدول مورگان حجم نمونه از طبقه مربیان 64 نفر و ازطبقه متخصصین تربیت بدنی 74 نفر تعیین گردید. سپس توسط پرسشنامه گائینی(1382) از ایشان نظر سنجی بعمل آمد. این پرسشنامه به روش لیکرت تنظیم شده است. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون "کلموگراف- اسمیرنوف" جهت سنجش توزیع طبیعی داده ها و از آزمون های ناپارامتریک "یومن ویتنی" و "خی دو" جهت مقایسه نظرات مربیان و متخصصان استفاده شد. بر اساس نتایج، از دیدگاه مربیان شنا و متخصصان تربیت بدنی ، شاخص های استعدادیابی انگیزه درونی، قد، طول کف دو دست، انعطاف پذیری شانه، چابکی و توان بی هوازی مهمترین معیارهای تاثیرگذار در شنای سرعتی و شاخص های حداکثر اکسیژن مصرفی، انگیزه درونی، هماهنگی، قدرت شناوری، مقاومت در برابر خستگی و تحمل در برابر تنش مهمترین معیارهای تاثیر گذار بر شنای استقامتی محسوب می شوند. همچنین نتایج نشان داد بین دیدگاه مربیان و متخصصان در شنای سرعتی بین شاخص های سرعت عکس العمل، هماهنگی، چابکی، توان هوازی بیشینه، فاصله عرضی دو دست،طول کف دست، توده خالص بدن،توان بی هوازی، انعطاف پذیری مچ پا، استقامت عضلانی، استقامت عمومی، سرعت، قدرت و تیپ بدنی و در شنای استقامتی بین شاخص های مقاومت در برابر خستگی، ظرفیت حیاتی،استقامت عضلانی، استقامت عمومی، توده خالص بدن،توان بی هوازی،چابکی، توان هوازی بیشینه، درصد چربی بدن، انعطاف پذیری شانه، سرعت عکس العمل، انگیزه درونی و تیپ بدنی در سطح معنی داری 05/0p? تفاوت معنی داری وجود دارد. پیشنهاد می شود مربیان شنا جهت گزینش شناگران نخبه سرعتی و استقامتی از شاخص های استعدادیابی مشترک بین مربیان و متخصصین استفاده نمایند.