فلسفه تدوین و اجرای اسناد راهبرد توسعه شهری (c.d.s) مرتفع نمودن بحران ها و مسائل شهری کشورهای در حال توسعه است. بحران های فراوانی که شهرها را به چالش می کشانند و اهمیت پاسخگویی به آن مورد تاکید واقع شده است. بر اساس آمار سازمان ملل، جمعیت شهرنشین جهان در طی یک نسل به میزان دو میلیارد نفر افزوده خواهد شد که نود و هشت درصد از افزایش مزبور مربوط به کشورهای در حال توسعه خواهد بود. در این میان لازم است برای توسعه شهرها تمهیداتی در نظر گرفته شود. برای محقق شدن توسعه شهری مطلوب تهیه برنامه ها و طرحهای متنوعی که نظام توسعه را از هرگونه خلاً برنامه سازی و طرح ریزی مبرا مینماید الزامی است. یکی از انواع برنامه ها و طرح ها که برای توسعه هر شهر یا منطقه شهری الزامی است، برنامه های راهبردی توسعه می باشد. این اسناد مسیر توسعه را برای حرکت به سمت هدف تعیین مینماید و از طریق چشم اندازسازی مشارکتی، به تبیین سیاست های کلان و خرد و برنامه های اجرائی می پردازد. یکی از مهمترین نتایج رویکرد راهبرد توسعه شهری، به مشارکت فراخواندن افراد ذی نفع و ذی نفوذ در توسعه شهر یا منطقه شهری می باشد. بررسی نظریه ها و رویکردهای مختلف مرتبط با توسعه شهری در طول صد سال اخیر به نحو کاملی حکایت از نبود جایگاه مشارکت ذی نفعان و ذی نفوذان در توسعه شهری دارند، به طوری که بررسی مشخصه ها و مفهوم رویکرد راهبرد توسعه شهری نشان می دهد که رویکرد مذکور با تبیین جایگاه و نقش ذی نفعان و ذی نفوذان در توسعه شهر سعی در توسعه همه جانبه شهر یا منطقه شهری دارد. بر این اساس، در این پژوهش پس از بررسی ادبیات نظری پیرامون موضوع تحقیق، به سنجش میزان مشارکت ذینفعان و ذی نفوذان در منطقه 22 شهرداری تهران در چهارچوب رویکرد راهبرد توسعه شهری پرداخته شده است. در چهارچوب رویکرد مورد تحقیق، در چهار بعد (محیطی، اجتماعی، اقتصادی و مدیریتی) به عنوان زمینه مشارکت ذی نفعان و ذی نفوذان مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که میزان مشارکت در بعد اقتصادی با میانگین 3.15 (بین 1 تا 5) بالاترین و بعد اجتماعی با میانگین 2.82 پایین ترین میزان تمایل به مشارکت ذی نفعان و ذی نفوذان را داشته است. میزان مشارکت در بعد مدیریتی و محیطی به ترتیب دارای میانگین 3.09 و 3.00 می باشند. در مجموع میزان مشارکت ذی نفعان و ذی نفوذان با میانگین 3.00 متوسط ارزیابی می گردد. در نهایت با تحلیل نتایج پیمایش شده به ارائه راهکارهایی جهت ارتقاء مشارکت ذی نفعان و ذی نفوذان پرداخته شده است.