گردشگری به عنوان یک فعالیت جامع و کلی می تواند به وسیله برنامه ریزی مدون که به سوی اهداف اصلی و مشخص نشانه گرفته شده است، موجبات بهبود شرایط را در منطقه مقصد فراهم آورد. دست اندر کاران برنامه ریزی و توسعه گردشگری، بایستی با توجه به شرایط هر مقصد، نسبت به توسعه گونه ای از گردشگری که بیشترین تناسب را با ویژگیهای آن مقصد دارا است تلاش نمایند. منطقه سامان که در مراحل اولیه چرخه حیات مقاصد گردشگری قرار دارد به عنوان مطالعه موردی این پژوهش خواهد بود. این پژوهش در صدد انتخاب الگوی مناسب برنامه ریزی به منظور توسعه گردشگری سامان می باشد. بدین منظور و با توجه به عوامل تبیین کننده ی 3 رویکرد از رویکردهای برنامه ریزی توسعه گردشگری شامل برنامه ریزی زیست محیطی، برنامه ریزی جامعه محور و برنامه ریزی استراتژیک، پرسشنامه ای متشکل از 28 عامل بر اساس نظر استادان و ادبیات تحقیق تنظیم شده، سپس پرسشنامه مذکور در اختیار 88 نفر از صاحب نظران دو حوزه دانشگاهی و مدیریت دولتی که نسبت به منطقه مورد مطالعه شناخت داشتند قرار گرفت و از آنان خواسته شد که شدت تاثیر گذاری هر یک از این عوامل در زمینه برنامه ریزی توسعه گردشگری مقصد را با دادن عددی بین 1 تا 5 مشخص نمایند. در نهایت میانگین پاسخ های داده شده به مجموع سوالات هر رویکرد مشخص گردید و نتیجه گیری انجام شد. یافته ها نشان می دهد که در جهت توسعه گردشگری در این منطقه به ترتیب رویکردهای برنامه ریزی زیست محیطی، رویکرد برنامه ریزی استراتژیک و رویکرد برنامه ریزی جامعه محور در نظر صاحبنظران و تصمیم گیران از اولویت بالاتری برخوردار هستند.