چکیده: در این پایان نامه به موارد زیر پرداخته شده است: 1- اصول موضوعه و مفاهیم نظریه مکانیک کوآنتومی و چارچوب ریاضی مورد نیاز آن، به اختصار مورد بررسی قرار گرفته است. 2- یک مرور مختصر بر روی مفاهیم و کاربردهای نظریه درهم تنیدگی صورت گرفته است. 3- بعضی از معیارها و سنجشگرهای رایج درهم تنیدگی معرفی شده اند. 4- یک کران پایین برای رابطه عدم قطعیت آنتروپیاییِ دو عملگر هرمیتی، در سیستم های با بعد کمتر از 6، به دست آمده است که در مقایسه با کران های پایین پیشین، به مقدار کمینه نزدیکتر است و بر خلاف آن ها، تنها به بیشینه ضرب داخلی ویژه بردارهای دو عملگر، وابسته نیست. 5- سنجشگری برای درهم تنیدگیِ حالت های خالص سیستم های دو کیوبیتی ارائه شده، که از یک تفسیر عملیاتی مناسب برخوردار است. علاوه بر این، با محاسبات عددیِ گسترده نشان داده شده است که این سنجشگر با سنجشگر کانکرنس حالت خالص برابر است؛ بنابراین یک تفسیر عملیاتی برای کانکرنس نیز به دست آمده است. 6- یک کران پایین برای کانکرنس حالت های آمیخته به دست آمده و با محاسبات عددیِ گسترده نشان داده شده که با کانکرنس این حالت ها برابر است؛ بنابراین در واقع یک رابطه هم ارزی برای آن به دست آمده است. رابطه هم ارزی یاد شده، در تسهیل و تسریع بعضی از محاسبات عددیِ درهم تنیدگی در سیستم های اسپینی بسیار مفید واقع می شود؛ این موضوع با محاسبه عددی درهم تنیدگیِ موضع پذیر، بین اجزای یک زنجیره اسپینی، نشان داده شده است. 7- یک تفسیر عملیاتی برای سنجشگر منفیت حالت خالص سیستم های دو کیوتریتی، ارائه شده است. همچنین با انجام محاسبات عددیِ مقدماتی بر روی سیستم های با ابعاد بالاتر از 3، نشان داده شده که احتمال درستیِ این تفسیر برای آن ها نیز وجود دارد؛ امّا قضاوت قطعی به پژوهش بیشتر نیاز دارد. 8- برای حالت خالص سیستم های دو جزئی که ابعاد اجزاء آن کمتر از 7 است، یک رابطه هم ارزی با سنجشگر منفیت به دست آمده است. 9- یک کران پایین برای منفیت تعمیم یافته به حالت های آمیخته به روش کانوکس روف به دست آمده و نشان داده شده است که برای حالت همسانگرد، با مقدار دقیق آن برابر است. 10- ضمن معرفی شیوه محاسبه درهم تنیدگیِ موضع پذیر، درهم تنیدگیِ موضع-پذیر و تحول زمانی آن بین اجزای یک زنجیره سه کیوتریتی، برای چند حالت اولیه خالص، مورد بررسی قرار گرفته است.