یکی از مسائل مهم انسانی درگستره ی زندگی، بهداشت روانی یا سلامت روان می باشد که برای زندگی سالم و کارآمد، دارا بودن سلامت روانی مطلوب امری اجتناب ناپذیر است. یکی از عواملی که در تنظیم این برنامه ها همواره مورد توجه محققین قرار گرفته است، توجه به ویژگی های شخصیتی افراد از جمله هوش هیجانی و خودپنداره می باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین هوش هیجانی و خودپنداره بر سلامت روان دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی شهر شیراز صورت گرفته است. بدین منظور از کلیه دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر شیراز که مشغول به تحصیل بودند، تعداد 210 نفر به روش خوشه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب گردید. جهت جمع آوری داده ها نیز از پرسش نامه 33 ماده ای هوش هیجانی شوته، پرسشنامه 28 ماده ای سلامت روان (ghq – 28) و پرسشنامه خودپنداره منداگلیو و پی ریت استفاده شد. نتایج بدست آمده با استفاده از شاخص آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج بیانگر رابطه مثبت و معنادار بین هوش هیجانی و سلامت روان و همچنین خودپنداره و سلامت روان می باشد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که هوش هیجانی و خودپنداره در مولفه ی بهره برداری هیجانی از هوش هیجانی و مولفه ی ارزشی از خودپنداره به گونه ای مثبت و معنادار می توانند سلامت روان را برای دانش آموزان پیش بینی کند ولی در سایر مولفه های هوش هیجانی و خودپنداره رابطه معنی دار نبوده است.