در این تحقیق ماده سیلیکا مزوپروس منظم sba-16 بعنوان حامل دارو رسانی مورد مطالعه قرار می گیرد. به منظور افزایش میزان بارگذاری دارو در این ماده، سطح تخلخل های آن با یک ترکیب آلی پوشش دهی شده و تاثیر این اصلاح سطحی بر روی سرعت رهایش داروی این ماده بررسی می شود. در مرحله سنتز، ماده مزوپروس سیلیکاتی sba-16 با استفاده از تترا اتیل اورتو سیلیکات (teos) به عنوان منبع سیلیکا، پلورونیک f127 بعنوان سورفکتانت و هگزا دسیل تری متیل آمونیوم برمید (ctab) بعنوان سورفکتانت کمکی، در محیط اسیدی سنتز شد. به منظور بهبود فعل و انفعال بین دارو و حامل دارو رسانی، سطح تخلخل های ماده sba-16 توسط 3-آمینو پروپیل تری اتوکسی سیلان (aptes) با روش پسا سنتز عامل دار شد. ایبوپروفن که یک داروی با انحلال ناچیز در آب می باشد وخاصیت ضد درد و التهاب دارد، به عنوان داروی مدل در ماده sba-16 خالص و عامل دار شده بارگذاری شد. نتایج آنالیزها نشان داد که ماده sba-16 با ساختاری سیلیکاتی، منظم و متخلخل، با پارامتر شبکه 15.7nm، قطر تخلخل 5.8nm، حجم تخلخل 0.73cm3/g و مساحت سطح 879m2/g به خوبی سنتز شده است. پیک ظاهر شده در حدود 1530cm-1 در طیف فروسرخ تبدیل فوریه نمونه اصلاح سطحی شده که مربوط به ارتعاشات خمشی پیوند n–h می باشد و همچنین کاهش قطر تخلخل ها از 5.8 به 5.4nm بعد از اصلاح سطحی ماده مزوپروس، حاکی از موفقیت آمیز بودن پوشش دهی سطح تخلخل های ماده مزوپروس با ماده آلی آمین دار بود. البته بعد از عامل دار کردن ماده مزوپروس sba-16، نظم ساختاری آن کاهش یافت. میزان جذب دارو در ماده اولیه و اصلاح شده به ترتیب %56.16 و %63.56 بود که نشان از فعل و انفعال قویتر بین گروه های عاملی دارو و گروهای آمین متعلق به سطح ماده عامل دار شده بود. هم چنین رهایش دارو توسط ماده عامل دار شده سریعتر از ماده خالص صورت گرفت که این موضوع را می توان به دانسیته سطحی گروه های عاملی، واکنش های آبگریز یا واکنش های الکترواستاتیک بین گروهای عاملی دارو و گروهای عاملی آمین موجود در سطح ماده عامل دار شده نسبت داد. ولی عمده ترین دلیل رهایش سریعتر دارو در ماده عامل دار شده، نظم ساختاری کمتر این ماده نسبت به ماده sba-16 خالص بود.