علم زیست فن آوری به عنوان شاهراه اقتصاد در آینده ، موجب تحقق تحولات عظیمی در گستره داروئی ، بهداشتی و کشاورزی شده و تــلاش دانشمندان بــر آن است تا با کمک این دانش گامی بلند در جهت کاهش فقر و گرسنگی ، مقابله با بیماری ها و حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی برداشته شود . در کنار تمامی این منافع ، محصولات حاصل از زیست فن آوری دارای خطرات بالقوه ای هستند که می تواند منجر به ورود خسارت شود . این خطرات در برخی موارد شناسایی شده و در اغلب موارد ناشناخته باقی مانده اند . هدف از این نوشتار ، شناسایی این خطرات و خسارات ناشی از آن و در نهایت مسئولیت حقوقی و طرق جبران خسارات وارده می باشد . بنابراین بــا نگاهی به پروتکل ایمنی زیستی کارتاهنا و بررسی مقررات قانون ایمنی زیستی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1388 ، به نظر می رسد که این خسارات قابلیت مطالبه دارد .