هدف پژوهش حاضر ارزیابی میزان استفاده و کیفیت تولید نرم افزارهای آموزشی از دیدگاه مدیران ، معلمان و ارائه راهکار است. جامعه آماری این پژوهش کلیه معلمان و مدیران مدارس ابتدایی ، راهنمایی و متوسطه شهرستان محلات هستند به تعداد 3303 نفر، که در سال تحصیلی 91-90 درکلیه مدارس اعم از دولتی، غیر انتفاعی، نمونه دولتی و شاهد مشغول به تدریس بوده اند. تعداد 263 نفر به عنوان نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای از تمامی مدارس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه به شیوه ی محقق ساخته با 30 سوال به ارزیابی میزان استفاده و کیفیت تولید نرم افزارهای آموزشی پرداخته شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار استنباطی از جمله خی دو انجام شده است. نتایج حاصل از تحلیل داد ها نشان می دهد که قوانین و مقررات آموزشی ، عدم برخورداری معلمان از مهارت های رایانه ای، کمبود امکانات و عدم دسترسی به رایانه، کم آگاهی مدیران مدارس از مفهوم استفاده از نرم افزارهای آموزشی، حجم زیاد مطالبی که باید تدریس شوند و در نتیجه روبرو شدن با کمبود وقت و تراکم دانش آموزان ، مانع استفاده از نرم افزارهای آموزشی می شود .دیگر نتایج مبین آن است که نرم افزارهای آموزشی تا حد زیادی موجب تعامل بین دانش آموزان ، مشارکت فعال دانش آموزان در فرایند تدریس و خودآگاهی دانش آموزان به استعدادها و توانایی هایشان، می تواند موجب یادگیری پایدار در دانش آموزان و بالا بردن سطح مهارت های فکری در دانش آموزان شود. نرم افزارهای آموزشی می تواند موجب افزایش رقابت در بین دانش آموزان و برانگیختن کنجکاوی دانش آموزان در فرایند تدریس و خلاقیت دانش آموزان شود . ، ، آموزش به کمک رایانه، پیشرفت تحصیلی .