هدف این پژوهش بررسی رابطه بین ساز و کارهای حاکمیت شرکتی و میزان افشای نسبتهای مالی است. تحقیق حاضر به بررسی میزان افشای داوطلبانه نسبت های مالی در گزارش سالانه هیئت مدیره می پردازد. یکی از تئوری های مهم مطروحه در حاکمیت شرکتی، تئوری نمایندگی می باشد. وجود حاکمیت شرکتی مناسب در شرکت ها منجر به افشای داوطلبانه بیشتری خواهد شد. افشای داوطلبانه، عدم تقارن اطلاعاتی میان سرمایه گذاران و مدیران شرکتها و همچنین عدم تقارن اطلاعاتی میان گروه های مختلف سرمایه گذاری را از طریق ایجاد توازن میان میزان آگاهی، کاهش می دهد. میزان افشای داوطلبانه که عدم تقارن اطلاعاتی را کاهش می دهد، وابسته به میزان مفید بودن این اطلاعات است. در این پژوهش نمونه ای از شرکت های حاضر در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1386 تا 1389 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین میزان افشای نسبت-های مالی با اندازه شرکت، بازده سهام و امتیاز کیفیت افشا، رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. همچنین بین میزان افشای نسبت های مالی با درصد سهام شناور آزاد، رابطه منفی و معنی دار وجود دارد.