هدف این پژوهش، مقایسه ی میزان تأثیر غنی سازی با رویکرد تایم و غنی سازی با رویکرد السون بر رضایت و تعارض زناشویی زوجین شهر بوکان بود. روش پژوهش شبه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود . نمونه ی پژوهش 60 زوج داوطلب بودند که در سه گروه آزمایش تایم(20 زوج) و گروه آزمایش السون (20 زوج) و گواه(20 زوج) به صورت تصادفی جایگزین شدند. متغیرهای مستقل غنی سازی رویکرد تایم(10 جلسه) و غنی سازی رویکرد السون(7 جلسه) بود که در گروه های آزمایش انجام شد و در گروه گواه مداخله ای انجام نشد. ابزار پژوهش پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ 115 سوالی و پرسشنامه ی تعارض زناشویی ثنایی و براتی بود. فرضیه ی پژوهش این بود آموزش غنی سازی زندگی زوجین بر اساس رویکرد تایم و رویکرد السون بر رضایت زناشویی وتعارض زناشویی در زوجین شهر بوکان موثر بوده است از تحلیل کواریانس چند متغیره برای ارزیابی نتایج استفاده شد. نتایج نشان داد که غنی سازی رویکرد تایم و رویکرد السون بر افزایش رضایت زناشویی و کاهش تعارض زناشویی زوجین (01/0>p ) شهر بوکان شده است. نتایج رویکرد تایم و رویکرد السون بر رضایت زناشویی تفاوت معناداری را نداشت(05/0<p ) اثر این دو رویکرد بر تعارض زناشویی تفاوت معناداری داشت(01/0>p ). و رویکرد تایم عملکرد بهتری داشت. نتایج پیگیری پس از یک ماه نشان داد که بین گروه های آزمایش (رویکرد تایم و رویکرد السون) و گروه گواه در میزان رضایت زناشویی و تعارض زناشویی تفاوت معنادار وجود دارد(01/0>p ) و تأثیر غنی سازی رویکرد تایم و رویکرد السون بعد از یک ماه باقی مانده بود.