احمد زکی ابو شادی، شاعر، نویسنده، روزنامه نگار و پزشک مصری بود که تحصیلات تکمیلی خود را در انگلستان گذراند. وی به مطالعه ی ادبیات غربی روی آورد و تحت تأثیر نویسندگان غربی از جمله: دیکنز، ولز و بنت قرار گرفت و در زمینه ی شعر نظریاتی نوگرایانه در باب مضمون و قالبهای شعری ارائه نمود و انجمن ادبی آپولو را در سال 1932م. تأسیس کرد. ابوشادی در شعر پیرو مکتبهای مختلف اعم از رمانتیسم، سمبولیسم و رئالیسم بود. رمانتیسم شعری اش در وصف طبیعت و تمجید عشق تجلی یافته است. افزون بر مضامین و گونه های متنوع شعری نظیر موعظه و اندرز، فلسفه، تصوف، غزل و وصف، همراه با گرایشهای انسانی، قومی، وطنی و اجتماعی، شعر داستانی نمایشی اوپرا نیز می سرود و با این حال افراط و تفریط در نوآوری و ابداع و زیاده روی در نظم و نثر و اصراری که وی در انتشار همه ی آثار ادبی خویش داشت، سرانجامی جز مخدوش ساختن وجهه شاعری وی به همراه نداشت. پایان نامه حاضر بر آن است تا مضامین شعری احمد زکی ابو شادی را با تکیه بر روش توصیفی-تحلیلی مورد بررسی قرار دهد.