عمران صلاحی (1385- 1325) ، شاعر، نویسنده، مترجم وطنزپرداز معاصر، در تهران متولد شد. او تحصیلات ابتدایی خود را در شهرهای قم، تهران و تبریز به پایان رساند و در سال 1349 دوره فوق دیپلم مترجمی زبان انگلیسی را در دانشگاه تهران به پایان رساند. آثار صلاحی، در چهار بخش ترجمه، تحقیق، شعر و نثر قرار می گیرد. وی در شعر کلاسیک و نو طبع آزمایی کرده است و بیشتر به عنوان شاعری نیمایی در حوزه ادبیات مطرح است. ضمن اینکه در حوزه طنزپردازی در میان هنرمندان معاصر، جایگاهی ارزشمند دارد. بیان شیرین و دلپذیر، در کنار پختگی کلام، از جمله خصایص ممتاز سبک نویسندگی صلاحی است. بررسی عناصر تشکیل دهنده شعر در سروده های صلاحی و انطباق آن با اصول و نظریات حاکم بر نقد ادبی نشان می دهد که صلاحی، به ضرورت وجود هماهنگی میان عناصر مختلف تشکیل دهنده شعری آگاه است. نگاه متفاوت صلاحی به عناصر و پدیده های اطراف که از بلوغ عاطفی و تعهد انسانی وی نشأت گرفته، مهم ترین عامل خلق تصاویر برجسته در اشعار اوست. به طورکلی عناصر تشکیل دهنده اشعار صلاحی در بیشتر سروده های او، کارکردی هماهنگ با همدیگر دارد که این عامل باعث نفوذ و تأثیر اشعار وی در مخاطب می شود.

تحلیل رفتگی شغلی یکی از عمده ترین مسائل شغلی است که معمولاً به شکل واکنش در برابر فشارهای شغلی و سازمانی در میان کارکنان سازمان های گوناگون دیده می شود. یکی از اصول مهم و تأثیر گذار در حفظ و بهسازی منابع انسانی در هر سازمان، مدیریت و کنترل فشارهای روانی و پیشگیری از تحلیل رفتگی شغلی در محیط کار است. با توجه به اهمیت موضوع، این پژوهش در صدد بررسی رابطه بین تحلیل رفتگی و رضایت شغلی کارکنان دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی است. پژوهش حاضر به لحاظ ماهیت از نوع توصیفی- تحلیلی، و از لحاظ هدف کاربردی و از نظر جمع آوری اطلاعات از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی است که تعداد آنها 300 نفر می باشد و با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران، اندازه نمونه 168 نفر تعیین گردید. در این پژوهش به منظور سنجش تحلیل رفتگی از پرسشنامه استاندارد تحلیل رفتگی مسلچ و جکسون (2001) که شامل سه خرده مقیاس تحلیل عاطفی، مسخ شخصیت، فقدان موفقیت فردی) و 22 سئوال می باشد و جهت سنجش میزان رضایت شغلی از پرسشنامه سنجش رضایت شغلی ویسوکی و کروم (1991) که شامل پنج شاخص (نوع کار، سرپرست، همکاران، ارتقا، ترفیع و حقوق و مزایا) و 39سوال است، استفاده شد. در این پژوهش ضریب آلفای کرونباخ متغیر رضایت شغلی (0/94) و ضریب آلفای کرونباخ متغیر فرسودگی شغلی (0/85) بدست آمد که حاکی از پایایی قابل قبول هر دو پرسشنامه بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کولموگراف اسمیرنوف و ضریب همبستگی پیرسون با کاربرد نرم افزار spss استفاده شد. نتایج نشان داد که؛ بین فرسودگی عاطفی و فقدان موفقیت فردی با رضایت شغلی کارکنان رابطه¬ی منفی و معناداری وجود دارد ولی بین مسخ شخصیت با رضایت شغلی کارکنان رابطه ی معناداری وجود نداشت