این پژوهش قصد دارد تا با بررسی دو دیدگاه کلی در حوزه ی نظریه ی فیلم، یعنی دیدگاه منسوب به نظریه و دیدگاه پسانظریه، که غالبا در تقابل با یکدیگر مطرح گشته اند، ضمن مروری بر نظریات و رویکردهای مربوط به دو دیدگاه، به بحث ها و مناقشات نظری آنهاپرداخته، نقاط ضعف و قوت هرکدام را مشخص نماید. در نهایت، این تحقیق با ارائه ی مثالهایی از آثار منتخب میشاییل هانکه، به تاویل برخی مفاهیم نظری مطرح شده توسط نظریه پردازان مربوط به هر دو حوزه می پردازد و کارکرد این نظریات و رویکردها را در عمل،مورد ارزیابی قرار می دهد. بنابر این پس از ارائه ی ضرورت ، پیشینه و اهداف تحقیق در بخش مقدمه، در بخش اول به تبیین دو دیدگاه نظریه و پسا نظریه و همچنین درستی این نامگذاری پرداخته ، در بخش دوم مباحثی که هر دو حوزه در تقابل با یکدیگر داشته اند را به تفصیل مورد تحلیل و بررسی اسنادی قرار داده و در بخش سوم برخی از این مفاهیم و همچنین رویکرد نقد نئوفرمالیستی به تحلیل فیلم ها ، در زمینه ی فیلم های منتخب هانکه مورد استفاده قرار می گیرد. در پایان به سوالات مطرح شده در بخش مقدمه پاسخ گفته و راهکارهایی در جهت اعتلای حوزه ی مطالعات نظری سینما ارائه می کردد.