این پژوهش با هدف بررسی اثر پیش بینی عوامل حمایتی خانواده و تنظیم هیجانی کودک بر شدت اختلالات رفتاری کودک انجام شد.400 نفر از دانش آموزان دختر و پسر 12-8 سال شهر شیراز در سال تحصیلی 91-90 با روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. پرسشنامه های عوامل حمایتی خانواده و تنظیم هیجانی کودک و پرسشنامه اختلالات رفتاری کودکان راتر (فرم والدین)، توسط مادران آنان تکمیل گردید.نتایج تحلیل رگرسیون عوامل حمایتی خانواده بر شدت اختلالات رفتاری کودک نشان داد که مولفه برآورد سازگارانه از میان عوامل حمایتی خانواده پیش بینی کننده منفی شدت اختلالات رفتاری کودک است. همچنین میزان تنظیم هیجانی پیش بینی کننده شدت اختلالات رفتاری کودک می باشد مولفه اول تنظیم هیجانی (عواطف منفی) پیش بینی کننده مثبت شدت اختلالات رفتاری و مولفه دوم تنظم هیجانی (عواطف همدلانه) پیش بینی کننده منفی شدت اختلالات رفتاری کودک می باشد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون تعاملی عوامل حمایتی خانواده و تنظیم هیجانی کودک بر شدت اختلالات رفتاری کودک نشان داد که مولفه عواطف منفی پیش بینی کننده مثبت و مولفه های عواطف همدلانه و تجربیات جبرانی پیش بینی کننده منفی شدت اختلالات رفتاری کودک می باشد.با توجه به نتایج پژوهش حاضر، اموزش کودکان در راستای شناخت هیجانات خود و بهبود مهارتهای تنظیم هیجانی گامی مهم در جهت پیشگیری و درمان اختلالات رفتاری کودکان خواهد بود. همچنین آموزش نحوه ارزیابی مثبت و سازگارانه و تفکر مثبت به منظور داشتن احساس کنترل بر رویدادهای مختلف زندگی به خانواده ها در راستای اهداف ذکر شده می تواند موردتوجه قرار بگیرد.