امروزه سازمان ها برای اینکه قادر به ادامه حیات باشند باید به کارکنان توانمند و با دانش، مهارت وکارآفرین در سازمان ها مجهز شوند. کارآفرینی سازمانی فرایندی است که از طریق القای فرهنگ کارآفرینانه در یک سازمان به ارائه نوآوری در محصول و فرایند می انجامد. در کشوری مثل ایران به خاطر نرخ بیکاری بالا و نرخ خوداشتغالی پایین، تشویق کارآفرینی در سازمان ها اولویتی اساسی به شمار می رود. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه کارآفرینی سازمانی با رهبری معنوی و توانمندسازی روانشناختی کارکنان شهرک صنعتی بزرگ شیراز می باشد. این پژوهش با توجه به روش توصیفی از نوع همبستگی است و از نظرهدف کاربردی است. تعداد جامعه آماری این پژوهش تعداد 10394 نفر از کارکنان شرکت های فعال شهرک صنعتی بزرگ شیراز بودندکه تعداد 388 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. در این تحقیق ابزار اندازه گیری پرسشنامه بوده است. نرم افزار های آماری که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند عبارتند از نرم افزار لیزرل اس.پی.اس.اس. و اکسپرت چویس. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که بین رهبری معنوی و توانمندسازی روانشناختی با کارآفرینی سازمانی رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد. بین رهبری معنوی و توانمندسازی روانشناختی رابطه معنادار وجود دارد. بین رهبری معنوی و مولفه های کارآفرینی سازمانی رابطه معنادار وجود دارد. بین توانمند سازی روانشناختی و مولفه های کارآفرینی سازمانی رابطه معنادار وجود دارد، اما توانمند سازی روانشناختی با سه مولفه نوآوری در فرایند، خود تجدیدی و ریسک پذیری رابطه معنا داری وجود ندارد. بین جنسیت و کارآفرینی سازمانی رابطه معناداری وجود دارد و می توان گفت که مرد ها دارای کارآفرینی سازمانی بالاتری می باشند. بین سن و کارآفرینی سازمانی رابطه معنا داری وجود دارد و می توان گفت که افراد با سن 35 تا 44 سال دارای کارآفرینی سازمانی بالاتری می باشند. بین وضعیت تأهل و کارآفرینی سازمانی رابطه معنا داری وجود دارد و می توان گفت که افراد متاهل دارای کارآفرینی سازمانی بالاتری می باشند. بین سطح تحصیلات و کارآفرینی سازمانی رابطه معنا داری وجود ندارد و می توان گفت که میزان تحصیلات فرد در کارآفرینی سازمانی تفاوت نمی کند.