از موضوعات نوظهور در عرصه ارتباطات جهانی و در فضای مجازی ، سرقت الکترونیکی است که به عنوان پدیده ای حاصل از گسترش تکنولوژی های الکترونیکی و رایانه ای است که روز به روز به دلیل نواقص قانونی و عدم اختصاص ماده های تکمیلی در قانون مبارزه با جرایم رایانه ای به این امر مهم ، بر مرتکبین آن افزوده می شود و امنیت بسیاری از کاربران رایانه و فضای مجازی را مختل کرده است . سرقت های الکترونیکی به عنوان یک پدیده خطرناک در عصر اطلاعات و ارتباطات است که نسبت به سرقت های کلاسیک از ویژگی های متمایزی برخوردار است ؛ چرا که ماهیت این گونه جرایم به دلیل تکنولوژی پیچیده و بالا ، خصوصیات منحصر به فردی دارد که می توان به شیوه ارتکاب آسان ، عدم حضور فیزیکی مجرم در محل جرم ، خصوصیات فراملی بودن و وسعت دامنه جرم اشاره کرد و از طرفی وجود نقص و کمبودها در قوانین در زمینه کشف ، تعقیب ومجازات مجرم به دلیل بعد فراملی بودن این نوع جرایم و گاهی عدم تعاون و همکاری دولت ها و سازمان های بین المللی ، باعث شده است تا عده ای سودجو بستر را برای ارتکاب به این جرایم مناسب دیده و به انواع سرقت های الکترونیکی (اطلاعات ، هویت ، اندوخته های ارزشمند و ..)بپردازند و باعث لطمات مالی و صدمات حیثیتی فراوانی بشوند. . هدف پژوهش حاضر ، ضمن تبیین ماهیت و بررسی عناصر تشکیل دهنده سرقت الکترونیکی - که نشان دهنده تفاوت های موجود میان سرقت الکترونیکی و سنتی است - بررسی ابعاد حقوقی و خلأهای قانونی که در زمینه پیشگیری و مقابله از این نوع سرقت وجود دارد می باشد ، و همچنین ارائه راهکار هایی جهت مبارزه ، برای مصون ماندن از این نوع سرقت به عنوان هدف غایی این پژوهش مدنظر خواهد بود