از اولین فیلم های تاریخ سینمای مستند تا مدت ها در سینمای مستند، سعی بر این بود که واقعیت بر پرده سینما نمایش داده شود. اما هرچه تلاش مستند سازان برای دستیابی به واقعیت بیشتر شد تردید در واقعیت نمایش داده شده بر پرده سینما نیز افزایش یافت. در دو دهه اخیر سینمای مستند انیمیشن فرصتی را به وجود آورده است تا انیمیشن برای نمایش واقیعت در سینمای مستند پیشگام باشد. از آنجا که انیمیشن همواره با تکیه به عناصری مانند تخیل و فانتزی هویتی مستقل از سینمای زنده برای خود ساخته است، سینمای مستند انیمیشن بحثی تازه را به وجود می آورد. تخیل تا چه اندازه در سینمای مستند انیمیشن به کار می رود و آیا این میزان از تخیل مستند بودن اثر را مخدوش نمی کند؟ این پایان نامه تلاش می کند در پاسخ به این سوال میزان کارکردن تخیل را در انیمیشن مستند بررسی کند و با تحلیل آثار شاخص سینمای انیمیشن مستند اهمیت و کارکرد تخیل را در این آثار نشان بدهد. بر اساس مطالعات انجام گرفته در این تحقیق تخیل نه تنها به مستند بودن اثر صدمه ای وارد نمی کند بلکه در سینمای مستند انیمیشن استفاده از تخیل موجب می شود تا اثر به نحوی شایسته تر فضای مورد نظر خود را نمایش دهد.