پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی باورهای دینی، هوش معنوی، امید ومسئوولیت پذیری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه انجام شده است. برای رسیدن به این مهم، از بین دانش آموزان دبیرستانی ،دانش آموزان پایه ی سوم به قید قرعه انتخاب شده وتعداد 303 نفر از دانش آموزان دختر پایه ی سوم به شیوه ی نمونه گیری خوشه ای وبه طور تصادفی انتخاب گردید. جهت سنجش متغیرهای مورد نظر، مقیاس دینداری دانش آموزان (مولفه ی باورهای دینی)، خدایاری فرد، سماواتی ، اکبری زردخانه (1388)، آزمون خود سنجی هوش معنوی کینگ (2008)،آزمون امید اسنایدر(1991)، وخرده مقیاس مسئوولیت پذیری آزمون شخصیت کالیفرنیا (1951)، به کار گرفته شد و برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش، از آمار توصیفی واستنباطی از جمله آزمون همبستگی پیرسون وتحلیل رگرسیون گام به گام استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین باورهای دینی، هوش معنوی ومولفه های آن، امید ومولفه ی کارگزار وگذرگاه ونیز مسئوولیت پذیری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه ی مثبت ومعنا دار برقرار می باشد، همچنین هوش معنوی دانش آموزان وزیر مقیاس های آن با باورهای دینی آنان ارتباط مثبت ومعنا دار دارد. در پیش بینی پیشرفت تحصیلی از روی متغیرهای این پژوهش، هوش معنوی 6/36 درصد، باورهای دینی، 7 درصد، امید 5/2 درصد وبالاخره مسئوولیت پذیری 9/1 درصد از تغییرات پیشرفت تحصیلی را تبیین نمودند.