هدف این پژوهش بررسی میزان و رابطه ی جوّ سازمانی و سازمان یادگیرنده از دیدگاه مدیران و اعضای هیئت علمی دانشگاه مازندران می?باشد. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از مدیران و اعضای هیئت علمی دانشگاه مازندران که در سال 91-1390 مشغول خدمت بودند. بدین منظور 152 تن به صورت تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شده اند. همچنین، دو پرسشنامه?ی ابعاد جو سازمانی هالپین وکرافت و مولفه های سازمان یادگیرند? واتکینز و مارسیک جهت سنجش این دو متغیر تهیه شد. جهت توصیف آماری تک تک سوالات پرسشنامه های جوّ سازمانی و سازمان یادگیرنده از شاخص های آمار توصیفی نظیر: میانگین، واریانس و انحراف معیار استفاده شده است. جهت پاسخ به معناداری سوالات پژوهش از آزمون t تک نمونه ای استفاده شد. از آنجا که سوال سوّم پژوهش به بررسی ارتباط بین دو متغیر می پردازد، از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. همچنین، جهت پیش بینی تغییرات جوّ سازمانی از روی مولفه های سازمان یادگیرنده، از مدل رگرسیون چندگانه (روش گام به گام) استفاده شد. یافته?های پژوهش نشان داد که میانگین نمر? جو سازمانی دانشگاه مازندران 21/3 می?باشد که حاکی از نمر? بالاتر از متوسط این دانشگاه است. همچنین، میانگین نمر? سازمان یادگیرند? دانشگاه مازندران 02/3 می?باشد که حاکی از نمر? متوسط است، و نشانگر نیاز به حرکت این دانشگاه به سمت ایجاد فضای سازمانی مطلوب جهت یادگیرنده شدن هر چه بیشتر و روزافزون می?باشد. به اضافه، یافته?های این پژوهش نشان داد که بین جو سازمانی و سازمان یادگیرنده در دانشگاه مازندران (01/0 p<و 93/0=r) رابط? مثبت معنا?داری وجود دارد و باتوجه به نتایج آزمون تحلیل رگرسیون ارائه شده مشخص شد که جو سازمانی توانایی پیش?بینی سازمان یادگیرنده را دارد. بنابراین، می?توان گفت که برای استقرار سازمان یادگیرنده، ایجاد جو و فضای سازمانی مطلوب در دانشگاه مازندران امری ضروری است.