امروزه پیشرفت و توسعه کشورها، سازمانها و موسسات کوچک و بزرگ در گرو علم و دانش بشری است. افزایش علم و دانش و تغییرات پر شتاب سبب شده است که سازمانها آموزش و پرورش را در رأس برنامه های خود قرار دهند. ولی هرگز نمی توان ادعا کرد که آموزش خود به خود سودمند است. مگر آنکه از آموزشهای ارائه شده ارزیابی به عمل آید، تردیدی نیست که برنامه های آموزشی از نظر کیفیت تفاوتهای زیادی با هم دارند، متأسفانه شمار اندکی از این برنامه ها به طور جامع ارزیابی می شوند. پژوهش حاضر از نظر هدف جزوء تحقیقات کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات توصیفی محسوب می شود، جمع آوری داده ها بوسیله پرسشنامه انجام شد که روایی پرسشنامه با مراجعه به متخصصین امر و نظر خواهی از آنان و پایایی پرسشنامه هم بوسیله آلفای کرونباخ ( دوره آموزش ضمن خدمت از دیدگاه مدیران 0.954، دوره آموزش ضمن خدمت از دیدگاه مدرس ها 0.752، دوره آموزش ضمن خدمت از دیدگاه زیردست ها 0.934 و دوره آموزش ضمن خدمت از دیدگاه مافوق ها 0.880 می باشد.) مورد تأیید قرار گرفت. جامعه آماری کلیه مدیران شرکت کننده در دوره های آموزش ضمن خدمت در سال 1387 در نظر گرفته شده است که تعداد آنها 289 نفر می باشد و تعداد 120 نفر از آنها به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شده اند. لذا به روش میدانی، پرسشنامه ها ی ارزیابی اثربخشی دوره های آموزشی ضمن خدمت میان مدیران، مافوق های مدیران، زیردستان مدیران و اساتید دوره های آموزش ضمن خدمت توزیع گردید که از میان آنها 120 پرسشنامه برای تجزیه و تحلیل دیدگاه مدیران، 50 پرسشنامه برای تجزیه و تحلیل دیدگاه زیردستان مدیران و 50 پرسشنامه برای تجزیه و تحلیل دیدگاه مافوق های مدیران و 8 پرسشنامه برای تجزیه و تحلیل دیدگاه اساتید دوره ها انتخاب گردید، داده های خام پرسشنامه بوسیله نرم افزار spss پس از خلاصه، دسته بندی کردن اطلاعات و بهره گیری از آزمون t تک نمونه ای مورد تحلیل قرار گرفت و این چنین برآورد گردید که بین دوره های آموزشی ضمن خدمت با اثربخشی ، ارتباط معنی داری وجود دارد. همچنین با استفاده از آزمون آنالیز واریانس مشخص گردید که اختلاف معنی داری بین جایگاه سازمانی و میزان تاثیرگذاری دوره های آموزشی ضمن خدمت وجود دارد. واژه های کلیدی: ارزیابی، اثربخشی، دوره آموزش ضمن خدمت، مدیران.