امروزه همگام با توسعه ی سرمایه گذاری، نیاز به مدل های تصمیم گیری علمی بیش از پیش آشکار شده است. بدین منظور برای حل مسئله ی انتخاب سبد سهام، مدلی در این پایان نامه ارائه می شود که در آن، از خصوصیات و نقاط قوت دیدگاه تکنیکال و تئوری پوتفولیوی مدرن استفاده می گردد. مدل پیشنهادی شامل هفت گام در قالب سه مرحله ی اصلی است: فیلترسازی اولیه ی شرکت ها با مدل استنتاج فازی، به کارگیری روش میانگین- واریانس در ایجاد آلترناتیوهای روش تصمیم گیری و استفاده از روش تخصیص خطی قیمت محور و تحلیل سری های زمانی در انتخاب بهترین ترکیب سبد سهام. در مدل استنتاج فازی، به روند قیمت و قدرت نسبی هر سهم به همراهِ افزایش ها و کاهش ها و نیز بازدهی و ریسکِ آن توجه می گردد. همچنین، جهت یافتن بهترین نسبت سهام، از روش تخصیص خطی قیمت محور و جهت برقراری توازن معقول بین ماکزیمم سازی بازدهی و مینیمم سازی ریسکِ آلترناتیوها، از مدل میانگین- واریانس استفاده می شود. در روش تخصیص خطی قیمت محور، معیارها به صورت تغییر ارزش هر سبد پس از خرید در مقطعی خاص و فروش پس از به ترتیب یک، دو، ... و k دوره ی زمانی تعریف می شوند. همچنین، انواع ملاحظاتِ کوتاه، میان و بلندمدتِ سرمایه گذاران، با تغییر اوزان معیارهای مدل تصمیم گیری قابل مدل سازی است. این مدل در دو حالتِ استفاده از اطلاعات گذشته ی قیمت و استفاده از اطلاعات آینده در کنار گذشته حل می شود. در حالت دوم، متدلوژی باکس- جنکینز برای پیش بینی قیمتِ آتی به کار می رود. در این مسیر، با بررسی قیمت ها، اطلاعات فاندامنتال بورس نیز قابل لحاظ خواهند بود. همچنین، گام های روش پیشنهادی فوق، بر داده های جمع آوری شده از 24 شرکت فعال در بورس تهران پیاده سازی و نتایج بررسی خواهد شد.