تبیین نقش واسطه گری تاب آوری در ارتباط بین هوش هیجانی و سازگاری چکیده: هدف از پژوهش حاضر، تبیین نقش واسطه گری تاب آوری در ارتباط بین هوش هیجانی و سازگاری، با استفاده از روش توصیفی از نوع همبستگی بود. آزمودنیهای این پژوهش را 416 دانشجو (245 دختر و 171 پسر) تشکیل می دادند که با روش نمونه گیری خوشه ای از میان دانشکده های دانشگاه آزاد اسلامی مرودشت انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل سه پرسشنامه به شرح زیر بود: 1-مقیاس تاب آوری کانر- دیویدسون 2- مقیاس سازگاری سامانی و سهرابی و 3- پرسشنامه مقیاس هوش هیجانی بار-ان. در این پژوهش علاوه بر استفاده از آمار توصیفی برای تایید فرضیه پژوهش از روش آماری تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که: دربین خرده مقیاسهای هوش هیجانی و سازگاری ارتباط معناداری وجود دارد اما تاب آوری به عنوان متغیر واسطه نقش معناداری را در رابطه بین هوش هیجانی و سازگاری ایفا نمی کند. بلکه تاب آوری نقش تعدیل گر را در رابطه بین دو متغیر یاد شده ایفا می کند. کلمات کلیدی: سازگاری، هوش هیجانی و تاب آوری