چکیده امروزه رویکرد برنامه ریزی راهبردی با تاکید بیشتر بر مشارکت ذینفعان، تقریبا در تمام کشورهای پیشرفته جهان رواج یافته و بر اساس آن انواع طرح های توسعه گردشگری با اشکال و عناوین مختلف به اجرا گذاشته شده است. هدف از این تحقیق تعیین نحوه به کارگیری فرآیند برنامه ریزی راهبردی در برنامه ریزی توسعه جاذبه های گردشگری با تاکید بر مجموعه شیخ صفی الدین واقع در استان اردبیل است. به این منظور در تحقیق حاضر با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی و با مدل راهبردی swot و همچنین مطالعات میدانی نقاط قوت، ضعف و فرصت و تهدید مجموعه تعیین گردید و کلیه راهبردها تدوین شده و سپس با استفاده از موقعیت قرارگیری جاذبه در نمودار داخلی و خارجی (ie) نوع راهبرد متناسب با منطقه انتخاب شد. نتایج حاصل از ترسیم اطلاعات به دست آمده مبین این بود که جاذبه مورد مطالعه در خانه (iv) قرار گرفته است که می بایست راهبردی رقابتی مبتنی بر نگهداری و حمایت بیرونی اتخاذ شود. البته باید توجه داشت که به علت نزدیکی موقعیت مجموعه به خانه (iii) باید نگاهی به راهبردهای تدافعی برای منطقه نیز داشت. با توجه به نتایج به دست آمده از ماتریس برنامه ریزی کمی (qspm) اولویت استراتژی های منطقه رقابتی به این ترتیب اعلام گردید: تهیه برنامه جامع توسعه بازاریابی، اعمال کنترل بر کاربری های خدماتی و تجاری محوطه پیرامون، اجرای طرح چیدمان خدمات تکمیلی، توسعه گردشگری فرهنگی با بهره گیری از سایر منابع تاریخی و فرهنگی در راستای هویت مکانی- فرهنگی، تاکید بر پژوهش و تحقیق، تخصیص بودجه برای نصب و راه اندازی تکنولوژی های نوین و در نهایت راهکارهایی جهت پیاده سازی این استراتژی ها ارائه شد.